اطلاعات تصویری ،(حامدرحیمی پنجکی)

حامد رحیمی پنجکی اطلاعات عمومی مفید

ورزشهای عجیب دنیا

ورزشهای عجیب دنیا

حامد رحیمی حامد رحیمی 17 اردیبهشت · حامد رحیمی ·

ژیمناستیک هنری (چوب موازنه) چیست؟ معرفی Balance Beam به زبان ساده

ژیمناستیک هنری ( چوب موازنه ژیمناستیک ) چیست؟ قبلا در خصوص ورزش ژیمناستیک هنری یا Artistic Gymnastic صحبت کرده ایم و فکر می کنم در مورد گرایش های مختلف این ورزش نیز کمی صحبت کردیم ، امروز می خواهیم در خصوص یکی از دشوارترین قسمت های این ورزش به نام چوب موازنه یا Balance Beam صحبت کنیم ، این نوع ورزش ژیمناستیک ویژه خانم ها است و برای آقایان برگزار نمی شود .

جوب موازنه یک دستگاه کاملا تعادلی است که ورزشکار بایستی بر روی یک چوب یا تخته یا میله ای به عرض 10 سانتی متر حرکات نمایشی خودش را انجام بدهد و این حرکات بایستی با حفظ کامل تعادل انجام بشود. چوب موازنه دستگاهی است که طولی در حدود 6 متر و عرضی به اندازه 10 سانتی متر دارد که در ارتفاع تقریبا 1 و نیم متری از سطح زمین قرار گرفته است .

ورزشکار موظف است که در طول مدت زمان مسابقه که حدودا یک دقیقه و 30 ثانیه است کلیه حرکاتی که مد نظر دارد را باید انجام بدهد و با انجام هر اشتباه ، طبق روال داوری امتیاز از دست می دهد ، ورزشکاری که کمترین اشتباه را داشته باشد برنده خواهد بود . همانطور که گفتیم این نوع حرکت ژیمناستیک بصورت ویژه برای بانوان طراحی شده است و آقایان چنین ورزشی را ندارند. حرکت های این ورزش در طی زمانی که برگزار می شود شامل حرکات آکروباتیک ، حرکات رقص ( دو حرکت رقص حداکثر ) ، حرکت های جهشی و پرتابی ، حرکت های پرشی ، حرکت های چرخشی 180 درجه و ... می باشد .عدم حفظ تعادل در هر یک از حرکات و یا درست انجام نشدن هر حرکت امتیاز منفی را در بر دارد که توسط داوران بعد از دقایقی از پایان مسابقه اعلام می شود . جالب است بدانید که نحوه وارد شدن به روی چوب موازنه دارای امتیاز بسیار خوبی می باشد ، برخی با پرش بر روی چوب قرار می گیرند و برخی بصورت ساده بر روی آن می ایستند ، جنس رویه چوب موازنه معمولا از جنس جیر یا چرم است تا ورزشکاران براحتی بتوانند حرکت های خودشان را بر روی آن انجام بدهند. اگر در خصوص این ورزش اطلاعاتی دارید خوشحال می شویم با ما در میان بگذارید .

راپل چیست؟ معرفی ورزش Abseiling به زبان ساده

راپل چیست؟  امروز می خواهیم در خصوص ورزشی به نام Abseiling صحبت کنیم که ترجمه آن کمربند می شوند و هیچ ربطی به آن چیزی که ترجمه می شود ندارد ! آنچه در بلاد کفر به نام Abseiling می شناسند در بلاد ما به عنوان راپل شناخته می شود که حتما دیده اید عده ای از بالای یک ساختمان ، یک صخره یا یک سطح عمودی با طناب به سمت پایین حرکت می کنند . در واقع راپل یک تکنیک معروف و جذاب صخره نوردی است که آنقدر جذاب شده است که خودش به تنهایی جزو علاقه مندی های ورزشکاران قرار گرفته است ، این ورزش زیرمجموعه ورزش کوهنوردی و صخره نوردی است و در واقع آنچنان هم به عنوان یک ورزش رسمی شناخته نمی شود زیرا تعاریف ورزش را دارا نمی باشد .

هیچگونه رقابتی در این ورزش وجود ندارد ، داور وجود ندارد و طبیعتا انگیزه ورود به این ورزش صرفا لذت بردن از آن است و بس ، این ورزش را در دسته بندی سنگ نوردی هم قرار می دهند اما برخلاف واژه نوردیدن که به معنی بالا رفتن است ، اساسا در راپل شما فقط به سمت پایین حرکت می کنید . این ورزش در ابتدا توسط شخصی صخره نورد به نام جین شارلوت استراتون که یک راهنمای صخره نوردی در چامونیکس فرانسه بود ابداع شد ، روشی که او برای پایین آمدن از صخره ها با استفاده از طناب مورد استفاده قرار داد در نهایت به عنوان یک ورزش جدا از کوهنوردی به نام Abseiling ( ابسیلینگ ) معروف شد .مهمترین تجهیزاتی که در این ورزش مورد استفاده قرار می گیرند شامل : کلاه ایمنی ، طناب کوهنوردی ، قلاب ها ، دستکش ها ، محافظ های زانو و آرنج ، کفش های کوهنوردی و ... می شوند . راپل یکی از تکنیک هایی است که در کوهنوردی طبیعت و ماجراجویی های طبیعی برای پایین آمدن از ارتفاعاتی به کار می رفت که توسط کوهنوردان طی شده بود و این ورزش در استرالیا ، ایرلند و بسیاری دیگر از کشورها این روزها خیلی محبوب شده است . علاوه بر اینکه این تکنیک به عنوان یک ورزش استفاده می شود در بسیاری از مشاغل امروزی راپل یا Abseiling به عنوان یک وسیله کار در نظر گرفته می شود تا به نقاطی در ساختمان یا ارتفاعات دست پیدا کنیم که در حالت عادی نمی توان به آن دست پیدا کرد .این روزها در تهران شیشه شورهایی هستند که با استفاده از همین تکنیک کارشان را انجام می دهند یا در مواردی برای ساخت و سازهای خطرناک از این روش استفاده می شود ، در موارد نظامی نیز برای سریعتر رسیدن به مقصد از راپل استفاده می شود ، در جاهایی که امکان پیاده شدن روی زمین وجود نداره راپل کاران می توانند از هلیکوپتر برای پیاده شدن استفاده کنند . اگر اطلاعاتی در خصوص این ورزش دارید یا مکانی را سراغ دارید که می توان در آنجا این ورزش مفرح را انجام داد خوشحال می شویم که ما را در جریان بگذارید

فوتبال استرالیایی کوچک چیست ؟ معرفی ورزش AFLX به زبان ساده

فوتبال افلکس چیست؟ امروز می خواهیم در خصوص ورزش AFLX یا فوتبال استرالیایی کوچک صحبت کنیم ، قبلا در توسینسو در خصوص فوتبال استرالیایی و برخی قواعد و ساختارهای این بازی و محبوبیت بسیار آن در استرالیا صحبت کردیم اما امروز می خواهیم در خصوص یک نوع فانتزی تر از این ورزش که باز هم در استرالیا محبوبیت دارد و در بازی های پیش فصل شروع لیگ حرفه ای فوتبال استرالیایی برگزار می شود صحبت کنیم. AFLX که سه حرف اول آن Australian Football League هستند نسخه ای از فوتبال استرالیایی می باشد که تفاوت هایی با نسخه اصلی آن دارد ، از جمله مهمترین تفاوت ها می توان به تعداد بازیکن ها اشاره کرد که به جای 18 بازیکن 10 بازیکن دارد که سه تای آنها تعویضی هستند و روی نیمکت می نشینند .زمین این بازی برخلاف فوتبال استرالیایی که بیضی شکل است ، مستطیل شکل است و ابعادی 70 در 110 متر دارد ، تعویض ها در این بازی نامحدود هستند و سوپر گل ها تا 10 امتیاز دارند ، این بازی ها معمولا بصورت یک لیگ 6 تیمه در دو گروه سه تیمی طی 3 روز قبل از برگزاری مسابقات اصلی لیگ فوتبال استرالیا برگزار می شوند و بصورت رفت و برگشتی هستند .

این بازی نیز در 4 کوارتر 10 دقیقه ای ( در فوتبال استرالیایی 20 دقیقه است ) برگزار می شود و مکانیزم امتیاز دهی آن کمی با فوتبال اصلی استرالیایی تفاوت دارد . اگر بخواهیم مثال بهتری از AFLX بزنیم باید بگوییم که شما می توانید فوتبال ( Soccer ) را با فوتسال مقایسه کنید شاید درک بهتری از این ورزش پیدا کنید. اگر علاقه مند به حوزه این ورزش هستید خوشحال می شویم اطلاعات بیشتری در اختیار ما در توسینسو قرار بدهید. تویسنسو را به همه معرفی کنید.

اتوگراس چیست؟ معرفی ورزش اتومبیلرانی Autograss به زبان ساده

اتوگراس چیست؟ مسابقه اتومبیلرانی در گل و چمن چیست؟ امروز می خواهیم در خصوص ورزشی موتوری به نام اتوگراس یا Autograss صحبت کنیم . همانطور که می دانید Auto مخفف اتومبیل و Grass هم به معنی چمن است و در کل به معنی اتومبیرانی بر روی زمینی پوشیده از چمن است . این نوع مسابقات اتومبیلرانی بصورت ویژه و البته غیرحرفه ای در سراسر انگلستان ، ایرلند شمالی ، اسکاتلند ، ولز و جمهوری ایرلند برگزار می شود و معمولا در مکان های دیگر دنیا چندان محبوبیتی ندارد .

این نوع مسابقات اتومبیلرانی از سال 1960 به دنیا معرفی شد و در قالب های مختلفی برگزار شد تا اینکه در سال 1970 به عنوان یک مسابقه رسمی در این کشورها پذیرفته و برگزار شد. ویژگی خاص این ورزش این است که این مسابقه در زمین های پوشیده از چمن یا گیاه و یا گل آلود برگزار می شود و معمولا توسط باشگاه های غیردولتی مدیریت و برگزار می شود . جالب است بدانید که این نوع مسابقات اتومبیرانی بسیار برای تماشاگرانش جذاب است و دارای هیجان خاصی برای آنها می باشد .
این نوع مسابقات اتومبیلرانی از سال 1960 به دنیا معرفی شد و در قالب های مختلفی برگزار شد تا اینکه در سال 1970 به عنوان یک مسابقه رسمی در این کشورها پذیرفته و برگزار شد. ویژگی خاص این ورزش این است که این مسابقه در زمین های پوشیده از چمن یا گیاه و یا گل آلود برگزار می شود و معمولا توسط باشگاه های غیردولتی مدیریت و برگزار می شود . جالب است بدانید که این نوع مسابقات اتومبیرانی بسیار برای تماشاگرانش جذاب است و دارای هیجان خاصی برای آنها می باشد .


هر ساله این نوع مسابقات در رده های سنی نوجوانان تا بزرگسالان و همچنین بصورت مسابقات زنان و مردان برگزار می شود . شرکت کنندگان حتما باید مجوز اتومبیرانی از باشگاه مربوطه داشته باشند تا بتوانند در مسابقه شرکت کنند اما نکته جالب در خصوص این ورزش این است که داشتن گواهینامه رانندگی و حتی محدودیت های پزشکی در این ورزش معنی ندارد و از معلولین و حتی نوجوانان 12 ساله به بالا می توانند در این مسابقات شرکت کنند . این نوع مسابقات اتومبیرانی در دسته بندی مسابقات موتوری آماتور در دنیا قرار می گیرند ، اتومبیل های مورد استفاده در این نوع مسابقه معمولا مدل های قدیمی و از رده خارج شده ای هستند که به شکل خودروی مسابقه ای درآمده اند و برخورد و تصادف برای آنها اهمیت چندانی ندارد .

معمولا مسیر مسابقه زیاد بزرگ نیست و یک مسیر 400 متری برای این مسابقه در نظر گرفته می شود . اتوکراس زیر نظر انجمن ورزشهای ملی انگلستان انجام ی شود و هر ساله حدودا در سپتامبر این مسابقات برگزار می شود جالب است بدانید که این مسابقات در 11 کلاس مختلف برگزار می شود و در هر کلاس نوع خودرو یا اتومبیلران بسته به سن ، جنسیت و کلاس خودرو متفاوت است . اگر در این خصوص اطلاعاتی دارید خوشحال می شویم در قسمت ورزش وب سایت توسینسو مطرح کنید .

اتوکراس چیست؟ معرفی ورزش اتومبیلرانی Autocross به زبان ساده

اتوکراس چیست؟ امروز می خواهیم در خصوص ورزش اتوکراس یا Autocross صحبت کنیم . این ورزش به اسامی دیگری از جمله جیمخانا ( Gymkhana ) ، سولو (Solo ) ، اتوایکس ( Auto-X ) و اتواسلالوم ( Autoslalom ) نیز در دنیا شناخته می شود و یکی از زیرشاخه های ورزشهای موتوری به ویژه اتومبیلرانی می باشد . از اسامی که گفتیم واضح ترین توصیف را واژه Autoslalom برای شما ارائه می دهد که مخفف دو واژه Auto یا اتومبیل و Slalom یا مارپیچ است ، یعنی شما در این ورزش با اتومبیل خود در مسیری مارپیچ حرکت می کنید و این برای ابتدای کار شما در رشته اتومبیلرانی شروع خوبی است .

در این ورزش ملاک اصلی یک مسابقه سالم و کم خطر است ، این نوع ورزش از ایمن ترین انواع مسابقات اتومبیلرانی است زیرا فقط یک خودرو در لحظه در پیست مسابقه قرار دارد و برخورد و تصادف با خودروهای دیگر وجود ندارد . در این ورزش یک خط آغاز و یک خط پایان و یک مسیر مارپیچ برای اتومبیلران در نظر گرفته شده است تا از بین این مسیر مارپیچ که با کله قندی ( پلاستیک های خاص برای مشخص کردن محدوده ) مشخص شده اند عبور کنند و هر خودرویی که بتواند در کمترین زمان ممکن از بین همه موانع به درستی عبور کند و زمان کمتری ثبت کند برنده مسابقه است .
 

هنرهای رزمی

هنرهای رزمی

حامد رحیمی حامد رحیمی 17 اردیبهشت · حامد رحیمی ·

هنرهای رزمی 

هنرهای رزمی به سیستم‌ها و سنت‌های مدونی از تکنیک‌ها و فنون مبارزه‌ای گفته می‌شود که با انگیزه‌ها و دلایل متفاوتی تمرین می‌شوند؛ برای دفاع شخصی، رقابت در مسابقات، سلامتی بدنی و تناسب اندام، سرگرمی و تفریح و همچنین رشد و تعالی روحی، جسمی و معنوی. از پرکاربردترین سبک‌های رزمی می‌توان به کیک‌بوکسینگ، جودو، سان‌دا، کیوکوشین، بوکس، کونگ‌فو، هنرهای رزمی ترکیبی، جوجیتسوی برزیلی و تکواندو می‌شود اشاره کرد.

ضربهٔ تیو دیت چاگی پرشی از استیون هویک تکنیک قفل مفصل در آیکیدو. این نوع فنون با ایجاد درد شدید حریف را وادار به تسلیم می‌کنند.شکستن اجسام سخت (بنکن) یکی از مهارت‌های اصلی در هنرهای رزمی است

از دیدگاه سلاح، هنرهای رزمی را می‌توان به سه گروه «با جنگ‌افزار»، «بدون جنگ‌افزار» و «با جنگ‌افزار و بی‌جنگ‌افزار» دسته‌بندی کرد. نخستین، مهارت‌هایی چون تیراندازی با کمان، نبرد با نیزه و شمشیرزنی را شامل می‌شود و دومی یعنی رشته‌های مبارزهٔ بی‌جنگ‌افزار بر ضربات دست و پا یا گلاویزی ویژه شده و سومی به هنرهای رزمی اشاره دارد که علاوه بر مبارزهٔ بدون جنگ‌افزار، مبارزهٔ با جنگ‌افزار نیز وجود دارد.

امروزه برخی مهارت‌های مبارزه با سلاح همچون کِندو (شمشیرزنی ژاپنی) و کیودو (تیراندازی با کمان ژاپنی) به عنوان یک رشتهٔ ورزشی تمرین می‌شوند و رشته‌های بدون جنگ‌افزار همچون کاراته، جودو، تکواندو، موای تای، سان‌دا، کیک‌بوکسینگ و نیز به‌عنوان روش‌های دفاع شخصی تمرین می‌شوند. هنرهای رزمی جوجوتسو که مادر بیشتر هنرهای رزمی ژاپنی است، ووشو یا کونگ‌فو، آیکیدو و هاپکیدو هم به عنوان هنرهای رزمی مسلح تمرین می‌شوند. همچنین شکل‌های ساده شده‌ای از تای‌چی‌چوان، نوعی از ووشوی چینی، که از ماهیت رزمی خود خارج شده، به‌طور گسترده‌ای برای حفظ سلامتی تمرین می‌شوند. جوجوتسو در گذشته تنها به شکل شیوهٔ جنگیدن و برای بالا بردن شانس آسیب ندیدن در مبارزه تمرین می‌شد و همگی بر پایهٔ دفاع از خود و حمله بود. در این سبک‌ها هیچ جایی برای ورزش و شادی بخشی وجود نداشت. با گذشت زمان هنرهایی همچون کودوکان جودو که بنیان‌گذار آن جیگیورو گانو بود از جوجوتسو پدید آمدند و برای ورزش و مسابقات و نه برای جنگ ویژه شدند. بسیاری از تکنیک‌ها و تمرینات رشته‌های مختلف رزمی مشابه است اما هر یک از آن‌ها ترکیب مخصوصی از مهارت‌ها را در خود جای داده‌اند. برخی از آن‌ها مثل کاراته بر حرکات پویا، دقیق و مستقیم تأکید دارند و برخی همچون آیکیدو تکنیک‌های نرم‌تر، آهسته‌تر و پیوسته‌تر را به کار می‌گیرند. هر یک از رشته‌های رزمی به میزان خاصی از توانایی‌های بدنی شامل قدرت بدنی، انعطاف‌پذیری (به‌ویژه در ناحیهٔ لگن)، هماهنگی عضلات و استقامت نیاز دارد.[۱] ووشو و نینجوتسو تنها هنرهای رزمی هستند که تمامی دسته‌بندی‌های بالا را شامل می‌شوند.


کهن‌ترین نگاره‌های باستانی که در آن‌ها تصویر نبرد دو انسان به تصویر کشیده شده است به ۵۴۰۰ سال پیش در مصر باستان، حدود ۵۰۰۰ سال پیش در بین‌النهرین (بابل) برمی‌گردد. در ویتنام نیز غارنگاره‌هایی از سال ۲۸۷۹ پیش از میلاد به‌جای مانده که در آن‌ها تصاویری از مبارزه با شمشیر، چوب، کمان و نیزه دیده می‌شود.

هنرهای رزمی چینی چهار هزار سال پیش در دوران حکومت دودمان شیا شکوفا شدند. گفته می‌شود که هوانگدی معروف به «امپراتور زرد» نخستین سیستم‌های رزمی را در چین ترویج کرد. از هوانگدی به عنوان یک فرمانده نامدار یاد شده که پیش از تصاحب حکومت چین نوشته‌های مفصلی را در مورد پزشکی، ستاره‌شناسی و هنرهای رزمی به رشتهٔ تحریر درآورده بود. یکی از دشمنان مهم او که چی یو نام داشت نیز به عنوان پایه‌گذار «جیائو دی» شهرت دارد؛ نوعی کشتی چینی که نیای کشتی رزمی امروزین چین محسوب می‌شود.

پایه‌ریزی هنرهای رزمی آسیایی احتمالاً با تلفیق روش‌های رزمی اولیهٔ چینی و هندی صورت گرفت. بین سال‌های ۴۸۰ تا ۲۲۱ قبل از میلاد چین صحنهٔ جنگ‌های مداوم بین حکومت‌های رقیب بود و همین موجب شکوفایی هنرهای رزمی شد. فلسفه و استراتژی هنرهای رزمی در این دوران تکوین یافت و این مسئله در کتاب «هنر نبرد» اثر سان تزو استراتژیست نظامی نامدار چینی در ۳۵۰ قبل از میلاد به خوبی تشریح شده است. سان تزو در این کتاب در کنار مطرح کردن اصول مکتب تائوئیسم به مباحث نظامی همچون شیوه پیاده‌سازی نیروها، سازگاری با ناهمواری‌ها، استفاده از جاسوسان و این‌که چگونه یک نیروی کوچک‌تر می‌تواند بر نیروی بزرگ‌تر غلبه کند، می‌پردازد.

این آموزهٔ تائویی که نرمی و ملایمت بر سختی و زمختی غلبه می‌کند یکی از اصول بنیادین هنرهای رزمی است. برای مثال این قاعدهٔ مهم جودو که «از نیروی دشمن برای غلبه بر او استفاده کن» یا این اصل تای‌چی‌چوان که «چهار سیر بر هزار من چیره می‌شود» به این نگرش اشاره دارند.

بر اساس روایت‌های اساطیری شائولین‌چوان یا کونگ‌فوی شائولین که راهبان بودایی معبد شائولین آن را تمرین می‌کنند، نخستین بار در قرن پنجم میلادی توسط بودی‌دارما ابداع شد. بر اساس این روایت‌ها بودی‌دارما که از هند به چین آمده بود تا آئین بودا را به این سرزمین معرفی کند، وقتی به معبد شائولین رسید، متوجه شد که راهبان این معبد بسیار ضعیف هستند و قادر نیستند در مقابل غارتگری راهزنان مقاومت کنند. به همین جهت او فنون رزمی را برای تقویت بدنی به آنها آموخت. راهبان معبد شائولین تا به امروز به توانایی‌های رزمی خود را حفظ کرده‌اند و مهارت‌های آن‌ها در دنیا شهرت دارد. در کره و ژاپن نیز هنرهای رزمی با مذهب بودایی و آئین ذن ارتباط تنگاتنگی داشته‌اند. قدیمی‌ترین مدرکی که به جنگاوری راهبان معبد شائولین اشاره دارد به یک کتیبه از سال ۷۲۸ میلادی مربوط می‌شود که در آن به دو واقعه اشاره شده است: یکی دفاع معبد شائولین در مقابل راهزنان در سال ۶۱۰ میلادی و دیگری نقش راهبان شائولین در غلبه بر وانگ شیچونگ در سال ۶۲۱ میلادی.

هنرهای رزمی در تاریخ آئین بودایی همواره با تمرینات و آموزه‌های «چان» و «ذن» در ارتباط بوده‌اند. چراکه مبارزان و رزمی‌کاران متوجه شده بودند که تمرینات ذن باعث اجرای بهتر فنون رزمی می‌شود. وقتی مبارز بتواند ذهن و انرژی خود را تنها بر روی حرکات خود در زمان حال متمرکز کند، ترس از شکست و مرگ از میان خواهد رفت و توجه مبارز تنها معطوف به واکنش‌های بدنی خود خواهد بود.[۲]

مهم‌ترین جنبهٔ وحدت‌بخش هنرهای رزمی شرق آسیا که آن‌ها را از رشته‌های رزمی سایر نقاط دنیا متمایز می‌کند، تأثیر مکاتب دائو و ذن آئین بودایی بر آن‌هاست. این ویژگی باعث شده تا وضعیت ذهنی و معنوی هنرجویان اهمیت بالایی داشته باشد. در هنرهای رزمی بر درونی‌سازی وضعیتی تأکید می‌شود که در آن کارکردهای محاسبه‌گری ذهن به تعلیق درآمده تا ذهن و بدن به عنوان یک واحد پیوسته به شرایط محیطی و تغییرات آن واکنش نشان دهند. در مکاتب دائو و ذن نیز بر به دست آوردن چنین وضعیتی تأکید می‌شود و راه رسیدن به آن نیز از طریق تجربه و تمرین است. به همین دلیل بسیاری از پیروان این مکاتب به تمرین هنرهای رزمی به عنوان یک فعالیت فلسفی و روحانی می‌پردازند.[۳]

در دوران حکومت تانگ (۶۴۹ تا ۷۱۲ میلادی) هنرهای رزمی چینی در نقاط مختلف آسیا منتشر شدند. یکی از نخستین رشته‌های رزمی کره‌ای «تانگ سو دو» نام دارد که معنی تحت‌اللفظی آن «طریقتِ مشت‌زنیِ تانگ» است. تانگ سو وارد جزیره اوکیناوا شد و اهالی این جزیرهٔ واقع در جنوب ژاپن، نویسه‌های چینی «تانگ-سو» را به صورت «کارا-ته» تلفظ می‌کردند که «کارا» به معنی تانگ و «ته» به معنی دست یا مشت یا مشت‌زنی است. البته در سال ۱۹۲۲ دولت ژاپن برای آنکه ماهیت چینی کاراته را انکار کند نویسه دیگری که آن هم «کارا» تلفظ می‌شود اما به معنی «خالی» است را برای نوشتن «کاراته» استفاده کرد تا کاراته به معنی «دست (یا مشت) خالی» باشد.

سیستم رزمی قدیمی ژاپنی‌ها جوجیتسو نام دارد. در جوجیتسو مجموعه‌ای از فنون پرتابی، خفه‌کننده، قفل مفاصل، ضربات مشت، لگد و ضربات دست باز برای دفاع از خود تمرین می‌شود. جودو در سال ۱۸۸۲ و آیکیدو در ۱۹۲۵ دو هنر رزمی مهم ژاپنی هستند که هر دو آنها بر مبنای جوجیتسو پایه‌گذاری شده‌اند.[۴]

در ژاپن از دیرباز مجموعه تمرینات جنگجویان شامل تیراندازی با کمان، شمشیرزنی، مبارزه بی‌سلاح و شنا با زره می‌شد اما افراد عادی که به تمرینات رزمی علاقمند بودند بیشتر به سراغ کاربرد جنگی از ابزارهای عادی مثل خرمن‌کوب، داس و خنجر می‌رفتند. شاید متنوع‌ترین رشته رزمی را بتوان نینجوتسو دانست که در دورهٔ حکومت ارباب-رعیتی در ژاپن برای استفادهٔ جاسوس‌های نظامی پدیدار شد. نینجاها علاوه بر فنون رزمی با سلاح و بدون سلاح، مهارت‌هایی چون تغییر چهره، فرار، پنهان شدن، جغرافیا، هواشناسی، پزشکی، و کاربرد مواد منفجره را فرا می‌گرفتند.[۳]


نیمهٔ دوم قرن نوزدهم طلیعهٔ آغاز تاریخ هنرهای رزمی به عنوان ورزش‌های مدرنی بود که از دل سیستم‌های سنتی جنگی برآمده بودند. اروپا در این دوران شاهد شکل‌گیری بوکس و شمشیربازی در شکل ورزشی خود بود. در ژاپن نیز شکل‌های مدرن جودو، جوجیتسو، و کندو با احیای مکاتب رزمی عصر ادو بنیان‌گذاری شدند. در تایلند قوانین مدرن موای تای در دهه ۱۹۲۰ تدوین شد و در چین هم تاریخ نوین هنرهای رزمی در دههٔ ۱۹۳۰ معروف به دههٔ نانجینگ با افتتاح انستیتو گیوشو زیر نظر حکومت کومینتانگ، آغاز شد.

شمشیربازی و کشتی آزاد و کشتی فرنگی در اولین دورهٔ المپیک مدرن در سال ۱۸۹۶ در برنامهٔ بازی‌ها قرار گرفتند و بوکس نیز در سال ۱۹۰۴ وارد المپیک شد. اتحادیه بین‌المللی بوکس در ۱۹۲۰ پایه‌گذاری شده و قهرمانی شمشیربازی جهان از سال ۱۹۲۱ برگزار می‌شود.

با افزایش روابط میان غرب و آسیا تعداد بیشتری از سربازان غربی جنگ جهانی دوم و جنگ کره را در چین، ژاپن و کره گذراندند و با سبک‌های رزمی محلی این نقاط آشنا شدند. جوجیتسو، جودو و کاراته در دهه‌های ۶۰–۱۹۵۰ در جهان غرب محبوبیت پیدا کردند. کیک‌بوکسینگ آمریکایی در دهه ۱۹۷۰ به عنوان ترکیبی از بوکس و کاراته تکوین یافت و تکواندو در جریان جنگ کره در دهه ۱۹۵۰ توسعه پیدا کرد.

در اواخر دهه ۱۹۶۰ و ۷۰ توجه رسانه‌های جمعی به هنرهای رزمی چینی تحت تأثیر بروس لی افزایش پیدا کرد. بروس لی سبکی به نام جیت کان دو را بنیان نهاد که از وینگ‌چون، یکی از هنرهای رزمی چینی (ووشو)، اقتباس شده بود. رقابتهای قهرمانی جودو جهان از سال ۱۹۵۶ آغاز به برگزاری کرد و جودو در المپیک ۱۹۶۴ توکیو وارد برنامهٔ مسابقات المپیک شد. رقابتهای قهرمانی جهان کاراته نیز از سال ۱۹۷۰ برگزار می‌شود.

 

 

رشته های اعترافگیری درآمریکا

 

حامد         رحیمی     پنجکی      


به چه روش هایی می توان از افراد اعتراف گرفت ؟امروز میخوام ارواشی (فان) رو معرفی کنم که ارتش امریکا ازش استفاده میکنه برای شکنجه که به اعتراف برسن و همچنین یک سری از فنونشون ، چرا جزیره روان شناسی؟ چون تکنیک های روان شناسی استفاده میشه و فردو از این جهت شکست میدن و این ارواش صرفا برای گرفتن اعتراف هستش و توسط فیلم ها مقالات و ... بدست امده و بعد از خوندن متوجه مکانیزم کاریشون میشید !

خب برای اعتراف شما بیایید صحنه سازی و تصویر سازی کنیم ، شما دیروز به سوپر مارکت رفتید ولی میخواهید بگویید نرفتید ، مغز شما سعی میکند داستانی بسازد ، دلیلی بیابد و راه چاره ای کشف کند که اثبات کند شما درست میگویید (دروغ میگویید) زبان بدن رو کاری ندارم ، من دارم میگم مغز شما سعی دارد، مغز شما انکار میکند، مغز شما دلیل میاورد، مغز شما !!! نکته رو گرفتید ؟ اگر مغز از کار بیفتد حقیقت رو میگویید و تمام !

هدف زجر دادن نیست که فرد از ترس بیاید و حقیقت رو بگوید ، هدف این است که مغز نتواند فکر کند ، داستان بسازد ، درگیر مسائل شود و جواب را بگوید و از حافظه استفاده کند.واضح تر بگویم ، مغز شما قبول کرده که دیروز شما به سوپر مارکت رفته اید و برگشته اید ، درست ؟ مغز جز این نمیداند ، حالا وقتی شما خسته هستید ، مغز شما نمیتواند داستان بسازد ، دلیلی بیابد یا هرچه ! پس اگر مغز از کار بیفتد کل بدن از کار افتاده ( اگر شاه رو بگیرید کل قلعه رو تسخیر کردید) حال به بررسی این روش ها میپردازیم:


1) سردرگم سازی با سوال های گوناگون

یک سوال رو به چند روش بیان کنید ، مثلا ایا شما دیروز از ساعت 6:00 تا 7:00 در سوپر مارکت بوده اید ؟ شما دیروز ساعت 6:00 کجا بوده اید ؟ شما در ساعت 7:00 خونه بوده اید ؟ شما در ساعت 7:00 دیروز خونه نبوده اید؟ شما دیروز چقدر بیرون بوده اید؟ شما دیروز بیرون بوده اید؟ اگر شما دیروز بیرون نبوده اید پس کجا بوده اید ؟ از سوپر مارکت تا خونه چقدر فاصلس؟ چند دقیقه مسیر رفت شما تا سوپر مارکت است ؟ مسیر برگشت شما تا سوپر مارکت از مسیر رفتتان بیشتر است ؟

نزدیک ترین سوپر مارکت محلتان کدام است ؟ دور ترین سوپر مارکت محلتان کدام نیست؟ دور ترین سوپر مارکت محلتان کدام است ؟ از کدام سوپر مارکت بدتان میاید و ...... میبینید بعضی ها خیلی ساده هستند ولی وقتی کنار هم قرار میگیرند ، معترف سردرگم میشود و بعضا شاید لابه لای جواب ها حواسش نباشد و ناخوداگاه حقیقت از دهنش در برود و اعتراف کرده باشد ، حتی میتوان فهمید از چه سوپری ای خوشش میاید و نتیجه رو محدود کرد و از سوپری هم پرسید !!!

دقت کنید که زمان جواب دادن هم مهم هستش ، یعنی اگر شخص سریع جواب داد تقریبا دارد حقیقت را میگوید ولی اگر دیر جواب داد یعنی کمی فکر کرده و جواب دروغی را درست میکند و مطمئن میشود که حقیقت را نمیگوید (البته تاثیر این مورد 80 درصد هستش)

نکته کوچولویی هم در زبان بدن بگم :


از یک فرد بپرسید 3ضربدر 4 بعلاوه 5 ..... بعد بپرسید صبح کجا ها بوده !!! در حین جواب دادن او به چشمانش دقت کنید ... اگر چشم ها به سمت راست یا چپ رفت یعنی دارد از ذهنش استفاده میکند و فکر میکند ، اگر به بالا رفت یا مستقیم نگاه کرد یعنی دارد از حافظه اش استفاده میکند ، پس فرد دروغ گو از مغزش استفاده میکند و چشم هایش به سمت و راست میچرخد ولی فرد راستگو بالا یا روبرو را نگاه میکند و گاهی چشمانش را میبندد .


2) استفاده از دستگاه دروغ سنج یا پُلی گراف یا لای دیتکتور :

کارکرد این دستگاه اینگونه هست که دستگاه رو که متصل کردند ، فرد رو در محیطی تقریبا خنک بدون حرکت نگه میدارند بدون هیچگونه نگرانی جنب و جوش دمای بالا ، سپس شروع به پرسیدن سوالاتی واضح و کوتاه میکنند و دما را بیشتر کاهش میدهند ، که فرد باید فقط بله بگوید یا نه ! مکانیزم کاری اینگونه است که یک سری سنسور حساس به ضربان روی قسمت های مختلف بدن مثل انگشت ها بازو ها و یکی هم روی قلب میگذارن و بخاطر کم بودن دما ضربان بسایر کم میباشد

و شما هم تا وقتی راست بگویید ضربن ثابت است ولی وقتی شروع به دروغ گفتن بکنید ناخوداگاه ضربان یک تپش کوچیک برمیدارد و دستگاه مانیتور میکند و میفهمند که دروغ گفتید ! البته روش های مختلفی هم هست که ضربان را دستی زیاد کنید ولی هرچه بیشتر سعی در دستکاریش بکنید آن ها بیشتر دما را کاهش میدهند و یا ناچار به استفاده از آمپولی برای آرام تر کردنتان میشوند :-)


3) روش های مختلف خسته کردن مغز

کم کردن دما ، خواب ناقص و زود بلند شدن ، خستگی جسمی و مغزی ، نخوردن مواد غذایی و آشامیدنی کم کردن دما رو گفتیم ولی دقت کنید که اگر دما پایین تر بیاد سطح هوشیاری کمی افت میکنه ! مورد اصلی خواب هستش که مانور بسیار زیادی روی این مورد میتوان داد
یکی از موارد زود بیدار شدن هست جزوشون ، اینکه شب دیر بخوابی یا زود رو نمیگم ، صبح زود بیدار شدن رو میگم ، که ژاپن ساعت کاری مدارس خودشو از 10 گذاشته (لینک اثبات مطلب) یکی نخوابیدن ، از صبح تا شب و شب تا صبح بالای سرتونن و نمیزارن بخوابید.

وقتی کاملا منزجر شدید اعتراف میکنید چون ذهن فوق العاده خستس ( اگر با ضربه بلند نشدید از آب داغ و یخ استفاده میشود)، مورد بعدی زجر دادن مغز در هنگام خوابه مثلا شما 2 روز است نخوابیدید و میگذارند بخوابید و بعد از 1 ساعت با اب یخ به صورت شک نا گهانی بلندتون میکنند ، مغز حالت انفجار پیدا میکند و از فکر کردن باز میماند ، بعد از خواب فوق العاده سنگین بلندتان میکنند که اعتراف کنید و مغز کمی خمار است

( کمتر استفاده میشود) و موقع خواب صدای چیک چیک آب براتون میزارن به صورت مداوم ( 2 کار میکنه : مانع از خواب ، انزجار شدید و کلافگی ) پس باعث میشود اعتراف کنید . و خستگی ذهنی هم دخیله ، یعنی به شما مسائل میدن که شما مسئله حل کنید مغزتون خسته بشه و بعد از اون اعتراف میگیرند ، و بعدش هم خستگی جسمی بعد از فعالیتی شدید و زیاد هم میتونه موثر باشه


4) سردرد و سر گیجه شدید !

واقعا عالیه چون ادمو از خود بیخود میکنه اگر سردرد و سرگیجه رو باهم داشته باشید دیوانه وار منفجر میشید و اصلا نمیتونید مقاومت کنید و سریع هرچی میدونید رو میگید ، راه موثریه ولی خیلی درد داره:(


5) استفاده از حالات بیهوشی !

ما در علم روان شناسی چند تا حالت داریم برای استفاده های مختلف و از 0 درصد شروع میشه تا 100 که طبیعتا 100 درصد مرگ هستش ولی مثلا وقتی میگن رفته حالت کما یعنی 80 درصد بیهوشی و هرچی بیشتر بشه خطر ناک تره که بهشون حالت آلفا و بتا و تتا هم میگن که الان توضیحشون میدم و مکانیزم کاریشو هم میگم :


حالت های بیهوشی اینگونه هستش که شما چشمارو میبندی در جای کاملا راحت (اگر خوابت برد نیفتی و نیاز نباشه مغزت بدنت رو کنترل کنه) و رنگ اتاق خیلی مهمه که ارامش بده و یکم گنگ باشه و چه رنگی بهتر از بنفش و ابی تیره ! بعد شما رو اروم اروم با حرف شل میکنن شما کاملا به حرف های طرف گوش میکنید و بدنتون کاملا شل و ریلکس میشه و احساس ازادی میکنید که این 20 درصد کاره ، بعدش پس از ادامه میتونه به 50 درصد برسه که فوق العادس و مناسب ترین درجه همینه !

(50 تا 60 نه بیشتر نه کمتر یعنی توی عکس میشه بین حالت آلفا و تتا) بعدش هر سوالی ازتون بکنن کاملا حقیقت رو میگید و کاملا مطیع هستید ، بخوام خلاصه بگم میشه هیپنوتیزم ! بهترین روش برای به یاد اوری خاطرات هم همینه ، دقت کردید شما بعضا چهره یکی رو میبینید و میگید عه این آشناست ! شاید شما چهره شخصو 2 سال پیش دیده باشید ولی کاملا نمیدانید کجا و چطور !! جالبه بدونید شما خودتون هم میدونید اونو کجا و چطور و کی دیدید!!!

فقط در دسترس شما نیست !! با این روش که 50 درصد بیهوش میکنند و سوال میپرسن مغز از ضمیر ناخوداگاه جواب هارا میگیره و به شما میده و کاملا تا فیها خالدون مغزتون و چیزی رو هم که بلد نبودید رو هم در می آورند !!! یک مثالش همین پکیج های اموزشی انگلیسی در خوابه ، مکانیزم اینطوریه که شمارو اول به 50 درصد بیهوشی میبرن و هرچی بهتون بگن صاف ثبت میشه توی ضمیر ناخودآگاه پس بلند میشید میبینید

انگلیسی بلدید و همه چی اوکی !!! شکم که گرسنه بمونه مغز قند بهش نمیرسه و تقریبا توانایی فعالیتش کاهش میابه ولی باید زمان بیشتری باشه که اثر بکنه پس برای جمع بندی و نتیجه گیری میتوان گفت که اگر مغز خسته بشه نمیتونه داستان بسازی یا اصلا کار بکنه و صرف از حافظه استفاده میکنه و دقیقا چیزیه که ما میخواییم ..

نکته: یک نکته رو میخواستم بگم که ربط داره به بازجویی و توی همین حوزه هستش و جالبه بدونید... وقتی که فرد رو برای باز جویی روی صندلی میشونن ، بعضیا دیدید دور اون میچرخن و فاصلشونو زیاد و کم میکنن و سوال میپرسن یا حرف میزنن .... در این کار دو رمز وجود داره :
1) بخاطر بیشتر بودن ارتفاع شخصی که اعتراف میگیره پس اون فرد که مورد بازجویی قرار میگیره احساس کوچیکی میکنه (از لحاظ ذهنی) و فکر میکنه جایگاهش پایین تره (معمولا برای افرادی که خیلی غرور دارن یا صاحب جاهای بزرگی هستن و یا گردن کلفتن و ادعاشون میشه خوبه )
2) چرخیدن دور یک فرد و کم زیاد و کردن فاصله و نشوندن اون فرد باعث میشه حریم ذهنی اون فرد شکسته بشه و احساس امنیت نکنه و برای همینه وقتی ازشون سوال میکنن با داد جواب میدن .. چون احساس میکنن فردی که باز جویی میکنه به حریم اونها بدون اجازه خودشون وارد شده و از این بابت ناراحت و عصبانی میشن..

نکته دوم : این نکته هم مهمه و اینطوریه که نمیزارن طرف بفهمه الان شبه یا روزه و حتی شدید تر ، ساعت چنده و این سردرگمی هماهنگی و نظم مغزو بهم میریزه !

 

 

اطلاعات ورزشی 1

اطلاعات ورزشی 1

حامد رحیمی حامد رحیمی 17 اردیبهشت · حامد رحیمی ·


-72 بازی بسکتبال در چند کوارتر انجام میشود؟ چهار کوارتر
-73 زمان استراحت بین کوارترهای بسکتبال چند دقیقه است؟ دو دقیقه
-74 زمان استراحت بین دو نیمه بازی بسکتبال چند دقیقه است؟04 دقیقه
-75 وقت اضافه در بسکتبال چند دقیقه است؟ 5 دقیقه
-76 آیا در بین دو نیمه بازی بسکتبال زمین حمله و دفاع دو تیم عوض میشود؟ بله
-77 در بازی بسکتبال اصطالحا به زمین حریف گویند؟ زمین حمله
-78 در بازی بسکتبال اصطالحا به زمین خودی گویند؟ زمین دفاع
-79 آیا در زمانی که توپ در بازی بسکتبال در جریان نیست بازی متوقف میشود؟ بله
-81 در بازی بسکتبال هنگامی که خطایی رخ می دهد بازی متوقف میشود؟ بله



-81 اصطالحی در بازی بسکتبال به معنای خوردن توپ به زمین و بلند شدن آن؟ بونس
-82 اصطالحی در بازی بسکتبال به معنای ایجاد سدی قانونی در مقابل حریف برای جلوگیری از نزدیک شدن وی به
حلقه؟ بالک حلقه
-83 اصطالحی در بازی بسکتبال به معنای دریبل کردن توپ برخالف معمول در دست نگه داشتن و با خود بردن؟
حمل توپ
-84 قطر حلقه بسکتبال چند سانتیمتر است؟ 05 سانتیمتر
-85 در بازی بسکتبال زمانی که یک تیم توپ را در زمین خودی تحت کنترل میگیرد در عرض چند ثانیه باید توپ را
به زمین حمله بفرستد؟ 8 ثانیه
-86 نخستین حضور بسکتبال ایران در میدانهای بینالمللی در کجا بود؟ المپیک لندن 0408
-87 در بازی بسکتبال حرکتی که بازیکن صاحب توپ در داخل زمین یک یا دو پای خود را بدون توجه به محدودیت
حرکت دهد گویند؟ رانینگ
-88 در بازی بسکتبال دویدن با توپ بدون دریبل بیش از یک گام چه تخلفی است؟ رانینگ
-89 در بازی بسکتبال برداشتن گام اضافه در سه گام چه تخلفی است؟ رانینگ
-91 در بازی بسکتبال برداشتن گام ریز در سه گام بطوری که قابل تشخیص نباشد چه تخلفی است؟ رانینگ
-91 قانون سه، پنج ، هشت و 20 ثانیه مربوط به کدام ورزش است؟ بازی بسکتبال
-92 قانون نیمه مربوط به کدام ورزش است؟ بازی بسکتبال
-93 اصطالحی در بازی بسکتبال زمانی که بازیکنی پرتاب انجام میدهد یاران حریف میتوانند در هنگام سیر
صعودی توپ آن را با دست منحرف کنند؟ بالک
-94 در بازی بسکتبال پرتاب منطقه ای درون قوس چند امتیاز دارد؟ 2 امتیاز
-95 در بازی بسکتبال پرتاب منطقه ای بیرون از قوس چند امتیاز دارد؟ 3 امتیاز
-96 در بازی بسکتبال پرتاب آزاد یا پنالتی چند امتیاز دارد؟ 0 امتیاز
-97 در بازی بسکتبال در چه موردی پرتاب آزاد آخر ریباند ندارد؟ تکنیکال فول
-98 اصطالحی در بازی بسکتبال به معنای حرکتی که از طرف بازیکنی صورت گیرد که تیم حریف را صاحب توپ
کند؟ ترنوور
-99 در بازی بسکتبال به پاس اشتباه چه گویند؟ ترنوور
-100 در بازی بسکتبال به دزدیده شدن توپ توسط حریف چه گویند؟ ترنوور

 

اطلاعت ورزشی

اطلاعت ورزشی

حامد رحیمی حامد رحیمی 17 اردیبهشت · حامد رحیمی ·

تا انتها همراه ما باش.

۴۰ دانستنی جالب ورزشی

در ادامه ۴۰ دانستنی جالب ورزشی را بررسی خواهیم کرد پس همراه ما باشید.

۱. ورزش فوتبال قدیمی‌ترین ورزش تیمی!

یکی از دانستنی‌های جالب ورزشی این است که فوتبال به عنوان یکی از محبوب‌ترین ورزش‌های جهان، قدمتی بسیار طولانی دارد و به طور رسمی در انگلستان و اواخر قرن نوزدهم شکل گرفته است.

 

ورزش فوتبال قدیمی‌ترین ورزش تیمی

 

۲. اولین بازی المپیک مدرن در ۱۸۹۶ برگزار شد.

آشنایی با تاریخچه المپیک بسیار جالب است. اولین دوره بازی‌های المپیک مدرن در سال ۱۸۹۶ در آتن برگزار شد و ۱۳ کشور در آن شرکت کردند.

۳. تنیس در ابتدا به عنوان “لِنِسی” شناخته می‌شد.

تنیس یکی از ورزش‌های جهانی محبوب است. این ورزش در ابتدا در قرن نوزدهم در انگلستان با نام “لِنِسی” شناخته می‌شد اما بعدها به نام تنیس تغییر یافت.

۴. آب‌وهوای سرد بر عملکرد ورزشکاران تأثیر می‌گذارد.

یکی از دانستنی‌های جالب ورزشی این است که آب‌وهوای سرد باعث کاهش عملکرد ورزشی می‌شود، به‌ویژه در رشته‌های ورزشی که به استقامت بالایی نیاز دارند.

۵. رکورد دو ۱۰۰ متر زنان به نام فلورنس گریفیت-جوی است.

یکی از رکوردهای جالب در دنیای ورزش این است که فلورنس گریفیت-جوی، دونده آمریکایی، رکورد دو ۱۰۰ متر زنان را با زمان ۱۰٫۴۹ ثانیه در سال ۱۹۸۸ به ثبت رساند.

 

فلورنس گریفیت-جوی

 

۶. نقش مهم زبان بدن در ورزش‌های فردی

در بسیاری از ورزش‌های فردی مانند ورزش تنیس و ژیمناستیک، زبان بدن ورزشکار تاثیر زیادی بر موفقیت آنها دارد.

۷. وزنه‌برداری برای اولین بار در المپیک ۱۸۹۶

یکی از دانستنی‌های جالب ورزشی این است که وزنه‌برداری برای اولین بار در بازی‌های المپیک ۱۸۹۶ آتن، به ‌عنوان یک رشته رقابتی پذیرفته شد.

۸. اهمیت ویژه کوهنوردی در برخی فرهنگ‌ها

ورزش کوهنوردی در بسیاری از فرهنگ‌ها نه تنها به ‌عنوان یک فعالیت ورزشی، بلکه به ‌عنوان یک نماد روحیه مقاومتی و ارتباط با طبیعت شناخته می‌شود.

۹. دوندگان ماراتن در دمای بیش از ۳۰ درجه سانتی‌گراد ممکن است دچار اختلالات حرکتی شوند!

یکی از نکات مهم در دانستنی‌های ورزشی این است که دمای بالا می‌تواند به شدت بر عملکرد دوندگان ماراتن تأثیر بگذارد.

۱۰. ورزش شنا قدیمی‌ترین ورزش آبی جهان!

شنا به عنوان یکی از قدیمی‌ترین ورزش‌های آبی جهان، در تمدن‌های مختلف از جمله مصر باستان شناخته شده است.

۱۱. فوتبال آمریکایی یا راگبی؟

فوتبال آمریکایی در ابتدا با نام “راگبی” شناخته می‌شد و بعد از تغییرات مختلف به شکل کنونی در آمد.

 

فوتبال آمریکایی

 

۱۲. در مسابقات المپیک، شناگران بیشترین مدال‌ها را کسب می‌کنند.

شنا از جمله ورزش‌هایی است که در المپیک بیشترین تعداد مدال‌ها را برای ورزشکاران به ارمغان می‌آورد.

۱۳. رکورد پرش با نیزه متعلق به یک ورزشکار سوئدی است.

یکی از دانستنی‌های جالب ورزشی این است که رکورد پرش با نیزه از آنِ یک ورزشکار سوئدی به نام آرماند دوپلانتیس است که توانست رکورد ۶.۲۶ را در المپیک ۲۰۲۴ ثبت کند.

 

آرماند دوپلانتیس

 

۱۴. شوت‌های سه امتیازی ورزش بسکتبال

در بسکتبال، شوت‌های سه امتیازی به یکی از جذاب‌ترین و استراتژیک‌ترین بخش‌های بازی تبدیل شده‌اند و تأثیر زیادی بر سرعت و تاکتیک بازی دارند، به شکلی که این روش امتیازگیری بیشترین تأثیر را در نتیجه پایانی بازی داشته است.

۱۵. صبح زود، بهترین زمان برای دویدن است

بر اساس تحقیقات مختلف، بهترین زمان برای دویدن و انجام تمرینات ورزشی، صبح زود است، زیرا در این زمان بدن انرژی بیشتری دارد و احتمال آسیب دیدگی کاهش می‌یابد.

۱۶. یوسین بولت، رکوردار جهانی دو ۱۰۰ متر مردان

ورزشکار جامائیکایی یوسین بولت هنوز هم رکورد جهانی دو ۱۰۰ متر مردان را در اختیار دارد که یکی از سریع‌ترین زمان‌های ثبت‌شده در تاریخ است.

 

یوسین بولت

 

۱۷. ورزشکارانی که به طور همزمان در المپیک تابستانی و زمستانی مدال گرفته‌اند!

تعداد کمی از ورزشکاران مانند ادی آلوارز از آمریکا و کلارا هیوز از کانادا توانسته‌اند همزمان در بازی‌های تابستانی و زمستانی المپیک مدال بگیرند، که این نشان از استعداد و تطبیق‌پذیری بسیار بالای آنها دارد.

۱۸. به بوکس، ورزش نخبه می‌گفتند!

در تاریخ ورزش، بوکس ابتدا به ‌عنوان یک ورزش نخبه شناخته می‌شد و فقط افراد خاصی توانایی شرکت در مسابقات آن را داشتند.

۱۹. بازی‌های المپیک برای اولین بار در یونان باستان

ورزش‌های المپیک از قرن هفتم پیش از میلاد در یونان باستان به ‌طور منظم برگزار می‌شدند، که این موضوع یکی از جالب‌ترین دانستنی‌های ورزشی تاریخ است.

۲۰. پرافتخارترین ورزشکار تاریخ المپیک

مایکل فلپس شناگر آمریکایی با ۲۳ مدال طلای المپیک، ۳ مدال نقره و ۲ مدال برنز، پرافتخارترین ورزشکار تاریخ المپیک است.

۲۱. تنیس، یکی از محبوب‌ترین ورزش‌ها

ورزش تنیس یکی از محبوب‌ترین ورزش‌ها در جهان است که طرفداران بسیار زیادی از کشورهای مختلف دارد و مسابقات آن مانند گرنداسلم، میلیونی بیننده دارند.

۲۲. ورزش شنا یکی از کم‌هزینه‌ترین ورزش‌ها

یکی از دانستنی‌های جالب ورزشی این است که شنا به ‌عنوان یک ورزش کم‌هزینه، تأثیر زیادی بر تناسب اندام و سلامتی بدن دارد.

۲۳. اولین مسابقه فوتبال در سال ۱۸۷۲ برگزار شد.

اولین بازی فوتبال رسمی در سال ۱۸۷۲ بین تیم‌های اسکاتلند و انگلستان در گلاسکو برگزار شد.

۲۴. رکورد جهانی طولانی‌ترین پرش به فاصله ۸٫۹۹ متر ثبت شده است.

این رکورد در رشته دو و میدانی، به‌ویژه در پرش طول، یکی از شگفت‌انگیزترین رکوردها در تاریخ ورزش است.

۲۵. تنیس روی میز یکی از ورزش‌های قدیمی در چین

تنیس روی میز، که در بسیاری از کشورها به‌ویژه چین رواج زیادی دارد، یکی از ورزش‌های قدیمی و جذاب المپیکی در تاریخ است.

۲۶. ورزش یوگا در ابتدا در هند به ‌عنوان یک تمرین معنوی شکل گرفت.

ورزش یوگا ابتدا در هند به ‌عنوان یک تمرین روحی و جسمی شناخته می‌شد و امروزه به یکی از تمرینات محبوب ورزشی در سرتاسر دنیا تبدیل شده است.

۲۷. پرش از ارتفاع یکی از ورزش‌های هیجان‌انگیز!

این ورزش، که به‌ ویژه در طبیعت و در مواقع خاص انجام می‌شود، هیجان و احساس آزادی را برای افراد به ارمغان می‌آورد.

۲۸. بهترین زمان بازی ورزش گلف

یکی از دانستنی‌های جالب ورزشی این است که بهترین زمان برای بازی گلف به دلیل خنکی هوا و شرایط بهتر زمین، صبح زود است.

۲۹. بهترین گلزن ملی تاریخ فوتبال

کریستیانو رونالدو، یکی از بهترین بازیکنان تاریخ فوتبال، توانسته بیشترین تعداد گل را در رده ملی، به ثبت رساند.

 

کریستیانو رونالدو

 

۳۰. اسکی آلپاین اولین بار در سال ۱۹۳۶ وارد المپیک شد.

اسکی آلپاین که یکی از هیجان‌انگیزترین ورزش‌های زمستانی است، برای اولین بار در سال ۱۹۳۶ وارد المپیک شد.

۳۱. تیراندازی، یک ورزش چالش‌برانگیز!

تیراندازی از جمله ورزش‌های چالش‌برانگیزی است که به دقت، تمرکز و استقامت ذهنی بالایی نیاز دارد.

۳۲. در ورزش والیبال، هر تیم می‌تواند فقط ۳ بار توپ را لمس کند.

این یکی از قوانین جالب ورزش والیبال است که هر تیم قبل از اینکه توپ را به طرف مقابل ارسال کند، اجازه دارد تنها سه بار توپ را لمس کند.

۳۳. پینگ‌پنگ یکی از سریع‌ترین ورزش‌های دنیا

ورزش پینگ پنگ یا تنیس روی میز به عنوان یکی از سریع‌ترین و تکنیکی‌ترین ورزش‌ها شناخته می‌شود که به واکنش‌های بسیار سریعی نیاز دارد.

۳۴. ورزش شنا و بهبود وضعیت عضلانی بدن

شنا یکی از ورزش‌هایی است که به تقویت عضلات بدن کمک زیادی می‌کند.

۳۵. تکنیک‌های مختلف ورزش‌های رزمی

از تکنیک‌های مختلف ورزش‌های رزمی می‌توان در شرایط مختلف، برای دفاع از خود استفاده کرد.

۳۶. شنا باعث تقویت ارتباط با محیط زیست می‌شود.

شنا در دریاچه‌ها و رودخانه‌ها می‌تواند تجربه‌ای لذت‌بخش و همچنین مفید برای بدن باشد که ارتباط افراد را با طبیعت تقویت می‌کند.

۳۷. هماهنگی و همکاری در ورزش‌های تیمی

در ورزش‌های تیمی مانند فوتبال و بسکتبال، همکاری و هماهنگی میان اعضای تیم به عنوان یکی از ارکان موفقیت شناخته می‌شود.

۳۸. رکورددار پرش ارتفاع

خاویر سوتو رکورددار رشته پرش ارتفاع، با پرشی به ارتفاع ۲.۴۵ متر در سال ۱۹۹۳ است. این رکورد در رشته پرش ارتفاع یکی از جالب‌ترین رکوردهای ورزشی در تاریخ به ‌شمار می‌رود.

۳۹. بازی‌های طولانی‌مدت یکی از ویژگی‌های خاص ورزش کریکت

کریکت یکی از ورزش‌هایی است که می‌تواند بازی‌های طولانی‌مدتی داشته باشد و در بعضی موارد ممکن است این بازی‌ها روزها طول بکشند.

۴۰. ورزش‌های آبی در تابستان بسیار محبوب‌اند.

ورزش‌های آبی مانند شنا، واترپلو و قایقرانی به یکی از محبوب‌ترین فعالیت‌های تابستانی تبدیل شده‌اند.

 

تقویت پا باورزش

تقویت پا باورزش

حامد رحیمی حامد رحیمی 17 اردیبهشت · حامد رحیمی ·


 تقویت ضربه پا | چگونه ضربه پای خودرا قوی کنیم؟

برای تقویت ضربه پا، تمریناتی مانند وزنه‌برداری و تقویت عضلات پا شامل اسکات و لانج انجام دهید. تمرینات سرعت و انفجاری مانند پرش‌های عمودی و دویدن با شدت بالا نیز مفید هستند. همچنین، تمرینات مخصوص مانند شوت زدن با توپ از زوایای مختلف و تمرین بر روی تکنیک درست ضربه‌زدن به شما کمک می‌کند. توجه به انعطاف‌پذیری و گرم کردن قبل از تمرینات نیز مهم است.
علاوه بر تمرینات قدرتی، تمرکز بر تکنیک صحیح ضربه‌زدن بسیار اهمیت دارد. تمرین با توپ و شوت زدن به دروازه با زوایای مختلف، می‌تواند به بهبود دقت و قدرت ضربه کمک کند. همچنین، تمرینات استقامتی و کار بر روی
تعادل و هماهنگی بدن از طریق تمرینات پایه‌ای مثل دویدن و حرکات کششی بر تقویت ضربه پا موثر است.

 نیروی موثر بدن، سرعت اجرای حرکت، و تکنیک حرکتی وابسته است. این مطالعه، که شامل مقایسه ضربات مختلف (مانند ضربه مستقیم و چرخشی) در ورزشکاران حرفه‌ای و مبتدی بود، نشان داد که افزایش نیروی موثر بدن و بهبود هماهنگی عضلات می‌تواند به تقویت ضربه پا کمک کند. همچنین، ضربات مستقیم توانایی تولید نیروی بیشتری دارند، در حالی که ضربات چرخشی با سرعت بالاتری اجرا می‌شوند، که هر کدام برای شرایط خاصی مناسب‌تر هستند.
 تکنیکی و استقامتی لازم است. ابتدا باید بر روی ساختار عضلانی پاها تمرکز کنید و با تمرینات مختلف مثل وزنه‌برداری و حرکات با وزن بدن، قدرت عضلات را افزایش دهید. همچنین، کار بر روی تکنیک صحیح ضربه‌زدن و تمرینات مربوط به هماهنگی و تعادل نیز به افزایش قدرت ضربه کمک می‌کند.

با ترکیب این روش‌ها و رعایت برنامه‌ریزی مناسب، می‌توانید قدرت ضربه پای خود را به طور مؤثری افزایش دهید. تداوم و صبر در این مسیر از اهمیت زیادی برخوردار است


×

:: 
برای تقویت ضربه پا، تمریناتی مانند وزنه‌برداری و تقویت عضلات پا شامل اسکات و لانج انجام دهید. تمرینات سرعت و انفجاری مانند پرش‌های عمودی و دویدن با شدت بالا نیز مفید هستند. همچنین، تمرینات مخصوص مانند شوت زدن با توپ از زوایای مختلف و تمرین بر روی تکنیک درست ضربه‌زدن به شما کمک می‌کند. توجه به انعطاف‌پذیری و گرم کردن قبل از تمرینات نیز مهم است.

علاوه بر تمرینات قدرتی، تمرکز بر تکنیک صحیح ضربه‌زدن بسیار اهمیت دارد. تمرین با توپ و شوت زدن به دروازه با زوایای مختلف، می‌تواند به بهبود دقت و قدرت ضربه کمک کند. همچنین، تمرینات استقامتی و کار بر روی تعادل و هماهنگی بدن از طریق تمرینات پایه‌ای مثل دویدن و حرکات کششی بر تقویت ضربه پا موثر است.


در یک تحقیق جامع بررسی‌شده توسط Cleather و همکاران در سال 2023، مشخص شد که قدرت ضربه به عوامل متعددی مانند نیروی موثر بدن، سرعت اجرای حرکت، و تکنیک حرکتی وابسته است. این مطالعه، که شامل مقایسه ضربات مختلف (مانند ضربه مستقیم و چرخشی) در ورزشکاران حرفه‌ای و مبتدی بود، نشان داد که افزایش نیروی موثر بدن و بهبود هماهنگی عضلات می‌تواند به تقویت ضربه پا کمک کند. همچنین، ضربات مستقیم توانایی تولید نیروی بیشتری دارند، در حالی که ضربات چرخشی با سرعت بالاتری اجرا می‌شوند، که هر کدام برای شرایط خاصی مناسب‌تر هستند.

چگونه ضربه پای خود را قوی کنیم؟

چگونه می‌توان قدرت ضربه پا را در فوتبال افزایش داد؟

برای افزایش قدرت ضربه پا، باید تمرینات قدرتی مانند اسکات و لنج انجام دهید. همچنین، تمرینات سرعتی و انفجاری مثل پرش‌های عمودی و دویدن با شدت بالا نیز مؤثر هستند. توجه به تکنیک صحیح ضربه‌زدن و تمرین با توپ از زوایای مختلف نیز به بهبود قدرت کمک می‌کند.

کدام تمرینات قدرتی برای تقویت عضلات پا پیشنهاد شده است؟

چرا تکنیک صحیح ضربه‌زدن مهم است؟

چه تمریناتی برای افزایش سرعت ضربات پا توصیه می‌شود؟

چرا تمرینات کششی و تعادلی اهمیت دارند؟

فهرست مطالب [پنهان]

تقویت ضربه پا

چگونه ضربه پای خود را قوی کنیم؟

چگونه ضربات پا را سرعتی کنیم؟

تمرین برای قوی شدن پا در فوتبال در خانه

چگونه پای خود را قوی کنیم در فوتبال

تمرین برای قوی شدن پا در فوتبال برای شوت

آموزش ضربات مرگبار پا

قوی ترین ضربه پا

جمع بندی

تقویت ضربه پا

تقویت ضربه پا نیازمند ترکیبی از تمرین‌های قدرتی، انعطاف‌پذیری، و تکنیک است. انجام تمریناتی مثل اسکوات، لانژ، و پلایومتریک به افزایش قدرت و سرعت کمک می‌کند. حرکات کششی منظم، به‌ویژه کشش‌های مخصوص ران و همسترینگ، انعطاف‌پذیری را بهبود می‌بخشد. علاوه بر این، تمرین مداوم تکنیک ضربه، مانند ضربه‌های کنترل‌شده به کیسه یا هدف، دقت و هماهنگی را تقویت می‌کند. توجه به گرم‌کردن و خنک‌کردن مناسب نیز از آسیب جلوگیری می‌کند.

چگونه ضربه پای خود را قوی کنیم؟

برای تقویت ضربه پا، ترکیبی از تمرینات قدرتی، تکنیکی و استقامتی لازم است. ابتدا باید بر روی ساختار عضلانی پاها تمرکز کنید و با تمرینات مختلف مثل وزنه‌برداری و حرکات با وزن بدن، قدرت عضلات را افزایش دهید. همچنین، کار بر روی تکنیک صحیح ضربه‌زدن و تمرینات مربوط به هماهنگی و تعادل نیز به افزایش قدرت ضربه کمک می‌کند.

با ترکیب این روش‌ها و رعایت برنامه‌ریزی مناسب، می‌توانید قدرت ضربه پای خود را به طور مؤثری افزایش دهید. تداوم و صبر در این مسیر از اهمیت زیادی برخوردار است.در ادامه به توضیحات بیشتری در این زمینه می‌پردازیم.

 

·         تمرینات قدرتی

تمرینات قدرتی از اهمیت بالایی برخوردارند. حرکات مانند اسکات، ددلیفت و پرس پا می‌توانند به تقویت عضلات اصلی پا کمک کنند. این حرکات علاوه بر افزایش قدرت، به بهبود استقامت عضلات نیز می‌انجامند. همچنین می‌توانید از وزنه‌های آزاد یا دستگاه‌های مخصوص در باشگاه استفاده کنید تا تمرینات مؤثرتری انجام دهید.

·         تکنیک ضربه‌زدن

تکنیک صحیح ضربه‌زدن نقش بسزایی در افزایش قدرت ضربه دارد. برای این کار، باید یاد بگیرید که چگونه با بخش‌های مختلف پا (مانند روی پا، انگشتان یا مچ پا) ضربه بزنید. تمرین با توپ و شوت زدن به دروازه با زوایای مختلف می‌تواند به بهبود دقت و قدرت ضربه کمک کند. همچنین می‌توانید با یک شریک تمرینی کار کنید تا بازخورد لازم را دریافت کنید.

چگونه ضربات پا را سرعتی کنیم؟

برای افزایش سرعت ضربات پا، تمرکز بر تکنیک، قدرت و تمرینات خاص ضروری است. ابتدا باید بر روی تقویت عضلات پا و بهبود هماهنگی تمرکز کنید. تمریناتی مانند دویدن سریع، تمرینات سرعتی و استفاده از تجهیزات ورزشی خاص می‌تواند به تسریع حرکت پاها کمک کند. همچنین، بهبود تکنیک و دقت ضربات نیز در افزایش سرعت تأثیرگذار است.

با رعایت این نکات و تمرینات مستمر، می‌توانید سرعت ضربات پای خود را به طور مؤثری افزایش دهید و با تقویت ضربه پا در مسابقات و تمرینات خود موفق‌تر باشید.در ادامه، به توضیحات بیشتری درباره روش‌های افزایش سرعت ضربات پا خواهیم پرداخت.

1.      تمرینات سرعتی

تمرینات سرعتی نقش مهمی در افزایش سرعت ضربات پا دارند. انجام تمریناتی مانند دویدن با سرعت بالا، دویدن در شیب و تمرینات چابکی می‌تواند به بهبود سرعت پاها کمک کند. این تمرینات به تقویت عضلات و بهبود واکنش‌ها منجر می‌شوند.

2.      تقویت عضلات پا

تقویت عضلات پا از طریق تمرینات قدرتی مانند اسکات و ددلیفت می‌تواند به افزایش سرعت ضربات کمک کند. عضلات قوی‌تر توانایی انجام حرکات سریع‌تر را دارند. همچنین، تمرینات با وزن بدن مانند پرش و حرکات انفجاری نیز می‌تواند در این زمینه مؤثر باشد.

3.      تکنیک صحیح

تکنیک ضربه‌زدن باید به دقت اجرا شود. برای بهبود تکنیک، تمرینات شوت و حرکات مختلف با توپ را انجام دهید. توجه به نحوه قرارگیری پا و زوایای ضربه می‌تواند تأثیر زیادی بر روی سرعت ضربات داشته باشد.

4.      تمرینات تعادلی

تمرینات تعادلی مانند ایستادن روی یک پا یا استفاده از وسایل خاص، به بهبود هماهنگی و کنترل حرکتی کمک می‌کند. این تمرینات باعث می‌شوند که ضربات پا با سرعت و دقت بیشتری انجام شوند.

 

تقویت فیله کمر

تقویت فیله کمر

حامد رحیمی حامد رحیمی 17 اردیبهشت · حامد رحیمی ·

حرکت فیله کمر برای تقویت عضلات پایین کمر انجام می‌شود. روی شکم دراز بکشید، پاها را به عرض شانه باز و دست‌ها را در کنار بدن قرار دهید. سپس به آرامی سینه و شانه‌های خود را از زمین بلند کنید و چند ثانیه نگه دارید. این حرکت به تقویت عضلات کمر، بهبود وضعیت حرکت فیله کمر به تقویت عضلات پایین کمر کمک می‌کند. برای انجام این حرکت، به صورت دمر دراز بکشید و پاها را به عرض شانه باز کنید. دست‌ها را کنار بدن یا زیر چانه قرار دهید. به آرامی سینه و شانه‌ها را از زمین بلند کنید و چند ثانیه در این وضعیت باقی بمانید. این تمرین به تقویت عضلات کمر و بهبود تعادل و پایداری کمک می‌کند.

محققانی مانند تام وینسنت از دانشگاه کالیفرنیا، لس آنجلس (UCLA) ممکن است درباره حرکت فیله کمر تحقیق باشند.

و 
برای انجام حرکت فیله کمر، ابتدا روی شکم دراز بکشید و پاها را به عرض شانه باز کنید. پاها باید به طور کامل روی زمین قرار بگیرند تا حرکت به درستی انجام شود. دست‌ها را در کنار بدن یا زیر چانه قرار دهید. به آرامی سینه و شانه‌ها را از روی زمین بلند کنید، در حالی که پاها و لگن همچنان روی زمین باقی می‌مانند. استقامت کمک می‌کند.

عضلات پایین کمر را به طور فعال درگیر کنید و حرکت را با کنترل و بدون شتابزدگی انجام دهید. چند ثانیه در وضعیت بالا باقی بمانید و سپس به آرامی به وضعیت اولیه بازگردید. این حرکت را برای 10 تا 15 بار تکرار کنید. دقت کنید که حرکت را به آرامی و با تمرکز روی عضلات کمر انجام دهید تا از آسیب‌های احتمالی جلوگیری شود

این تمرین به تقویت عضلات پایین کمر، بهبود وضعیت پوسچر، افزایش قدرت هسته بدن و کاهش دردهای کمر کمک می‌کند. تقویت این عضلات می‌تواند از بروز آسیب‌های آینده جلوگیری کرده و کیفیت زندگی را بهبود بخشد.برای انجام حرکت فیله کمر در خانه، روی شکم دراز بکشید و پاها را به عرض شانه باز کنید. پاها باید به طور کامل روی زمین قرار گیرند. دست‌ها را در کنار بدن یا زیر چانه قرار دهید.

کاهش درد کمر:

یکی از مهم‌ترین دلایل تقویت فیله کمر، کاهش دردهای مزمن و حاد کمر است. این عضلات با حمایت از ستون فقرات، فشار وارد بر دیسک‌ها و مفاصل را کاهش می‌دهند و از بروز آسیب‌های جدی‌تر جلوگیری می‌کنند.

بهبود وضعیت بدنی:

عضلات فیله کمر قوی، به حفظ وضعیت صحیح بدن کمک کرده و از خمیدگی کمر و گردن جلوگیری می‌کنند. این امر به ویژه برای افرادی که مدت طولانی می‌نشینند یا کارهای سنگین انجام می‌دهند، اهمیت دارد.

افزایش قدرت و استقامت:

تقویت فیله کمر، قدرت و استقامت کلی بدن را افزایش می‌دهد. این امر به شما امکان می‌دهد فعالیت‌های روزمره را با انرژی بیشتر و بدون احساس خستگی انجام دهید.

پیشگیری از آسیب‌های ورزشی:

عضلات فیله کمر قوی، از ستون فقرات در برابر آسیب‌های ناشی از ورزش و فعالیت‌های سنگین محافظت می‌کنند.

بهبود عملکرد ورزشی:

تقویت فیله کمر، عملکرد ورزشی را بهبود بخشیده و به شما کمک می‌کند تا حرکات پیچیده‌تر و قدرتمندتری را انجام دهید.

برای تقویت فیله کمر چه بخوریم

برای تقویت عضلات فیله کمر و بهبود سلامت کمر، تغذیه مناسب اهمیت زیادی دارد. مصرف پروتئین‌های با کیفیت مانند مرغ، ماهی، تخم‌مرغ و لبنیات به ساخت و ترمیم عضلات کمک می‌کند. آنتی‌اکسیدان‌ها از جمله میوه‌ها و سبزیجات تازه مانند توت‌فرنگی، اسفناج و بروکلی، به کاهش التهاب و محافظت از عضلات کمک می‌کنند.


×

:: برای جستجو تایپ کنید ::

×

صفحه اصلی

پود پروتئین پگاه

پروتئین وی

گینر

کراتین

محصولات رژیمی

مقالات

ارتباط با ما

اسکایپ

تماس بگیرید

اینستاگرام

دنبال کنید

فیس بوک

دنبال کنید

پینترست

پین کنید

آخرین پست ها

اسکات جفرسون | 4 نحوه اجرای + توضیحات جامعتاریخ انتشار: ۱۶ اردیبهشت ۱۴۰۴

حرکت شکم کوهنوردی | 5 تمرینات شکم + مزایا و نکاتتاریخ انتشار: ۱۶ اردیبهشت ۱۴۰۴

حرکت اسپایدرمن | 5 فواید حرکت + نحوه انجامتاریخ انتشار: ۱۶ اردیبهشت ۱۴۰۴

شکم بارفیکس | 6 فواید بارفیکس + نحوه استفادهتاریخ انتشار: ۱۵ اردیبهشت ۱۴۰۴

لندماین هالتر ایستاده | 6 فواید حرکت + آموزش جامعتاریخ انتشار: ۱۵ اردیبهشت ۱۴۰۴

صفحه اصلی>آموزش حرکات بدنسازی:حرکت فیله کمر | 5 فواید حرکت + توضیحات کامل

حرکت فیله کمر | 5 فواید حرکت + توضیحات کامل

آموزش حرکات بدنسازی

توسط :kashefiتاریخ انتشار : ۱۱ مهر ۱۴۰۳0 دیدگاه

حرکت فیله کمر برای تقویت عضلات پایین کمر انجام می‌شود. روی شکم دراز بکشید، پاها را به عرض شانه باز و دست‌ها را در کنار بدن قرار دهید. سپس به آرامی سینه و شانه‌های خود را از زمین بلند کنید و چند ثانیه نگه دارید. این حرکت به تقویت عضلات کمر، بهبود وضعیت پوسچر و افزایش استقامت کمک می‌کند.

برای مشاهده محصول پروتئین وی ایزوله هیلمار 90 درصد کلیک کنید

حرکت فیله کمر به تقویت عضلات پایین کمر کمک می‌کند. برای انجام این حرکت، به صورت دمر دراز بکشید و پاها را به عرض شانه باز کنید. دست‌ها را کنار بدن یا زیر چانه قرار دهید. به آرامی سینه و شانه‌ها را از زمین بلند کنید و چند ثانیه در این وضعیت باقی بمانید. این تمرین به تقویت عضلات کمر و بهبود تعادل و پایداری کمک می‌کند.

محققانی مانند تام وینسنت از دانشگاه کالیفرنیا، لس آنجلس (UCLA) ممکن است درباره حرکت فیله کمر تحقیق باشند.

فهرست مطالب [پنهان]

حرکت فیله کمر

نحوه انجام حرکت فیله کمر

فواید حرکت فیله کمر

برای تقویت فیله کمر چه بخوریم

حرکت فیله کمر با دستگاه

تاثیر حرکت فیله کمر بر زود انزالی

حرکات فیله کمر در بدنسازی

حرکت فیله کمر چیست و چه کاربردی دارد؟

چه تغذیه‌ای برای تقویت عضلات فیله کمر مفید است؟

جمع بندی

منابع

حرکت فیله کمر

حرکت فیله کمر برای تقویت عضلات پایین کمر و بهبود پایداری هسته بدن بسیار مفید است. برای انجام این حرکت، روی شکم دراز بکشید، پاها را به عرض شانه باز کنید و دست‌ها را در کنار بدن یا زیر چانه قرار دهید.

به آرامی سینه و شانه‌ها را از روی زمین بلند کنید و چند ثانیه در این وضعیت باقی بمانید. این تمرین به بهبود وضعیت پوسچر و کاهش دردهای کمر کمک می‌کند.

 

نحوه انجام حرکت فیله کمر

برای انجام حرکت فیله کمر، ابتدا روی شکم دراز بکشید و پاها را به عرض شانه باز کنید. پاها باید به طور کامل روی زمین قرار بگیرند تا حرکت به درستی انجام شود. دست‌ها را در کنار بدن یا زیر چانه قرار دهید. به آرامی سینه و شانه‌ها را از روی زمین بلند کنید، در حالی که پاها و لگن همچنان روی زمین باقی می‌مانند.

برای مشاهده مقاله سومو اسکوات دمبل کلیک کنید

عضلات پایین کمر را به طور فعال درگیر کنید و حرکت را با کنترل و بدون شتابزدگی انجام دهید. چند ثانیه در وضعیت بالا باقی بمانید و سپس به آرامی به وضعیت اولیه بازگردید. این حرکت را برای 10 تا 15 بار تکرار کنید. دقت کنید که حرکت را به آرامی و با تمرکز روی عضلات کمر انجام دهید تا از آسیب‌های احتمالی جلوگیری شود.

فواید حرکت فیله کمر

این تمرین به تقویت عضلات پایین کمر، بهبود وضعیت پوسچر، افزایش قدرت هسته بدن و کاهش دردهای کمر کمک می‌کند. تقویت این عضلات می‌تواند از بروز آسیب‌های آینده جلوگیری کرده و کیفیت زندگی را بهبود بخشد.برای انجام حرکت فیله کمر در خانه، روی شکم دراز بکشید و پاها را به عرض شانه باز کنید. پاها باید به طور کامل روی زمین قرار گیرند. دست‌ها را در کنار بدن یا زیر چانه قرار دهید.

کاهش درد کمر:

یکی از مهم‌ترین دلایل تقویت فیله کمر، کاهش دردهای مزمن و حاد کمر است. این عضلات با حمایت از ستون فقرات، فشار وارد بر دیسک‌ها و مفاصل را کاهش می‌دهند و از بروز آسیب‌های جدی‌تر جلوگیری می‌کنند.

بهبود وضعیت بدنی:

عضلات فیله کمر قوی، به حفظ وضعیت صحیح بدن کمک کرده و از خمیدگی کمر و گردن جلوگیری می‌کنند. این امر به ویژه برای افرادی که مدت طولانی می‌نشینند یا کارهای سنگین انجام می‌دهند، اهمیت دارد.

افزایش قدرت و استقامت:

تقویت فیله کمر، قدرت و استقامت کلی بدن را افزایش می‌دهد. این امر به شما امکان می‌دهد فعالیت‌های روزمره را با انرژی بیشتر و بدون احساس خستگی انجام دهید.

پیشگیری از آسیب‌های ورزشی:

عضلات فیله کمر قوی، از ستون فقرات در برابر آسیب‌های ناشی از ورزش و فعالیت‌های سنگین محافظت می‌کنند.

بهبود عملکرد ورزشی:

تقویت فیله کمر، عملکرد ورزشی را بهبود بخشیده و به شما کمک می‌کند تا حرکات پیچیده‌تر و قدرتمندتری را انجام دهید.

برای تقویت فیله کمر چه بخوریم

برای تقویت عضلات فیله کمر و بهبود سلامت کمر، تغذیه مناسب اهمیت زیادی دارد. مصرف پروتئین‌های با کیفیت مانند مرغ، ماهی، تخم‌مرغ و لبنیات به ساخت و ترمیم عضلات کمک می‌کند. آنتی‌اکسیدان‌ها از جمله میوه‌ها و سبزیجات تازه مانند توت‌فرنگی، اسفناج و بروکلی، به کاهش التهاب و محافظت از عضلات کمک می‌کنند.

برای مشاهده مقاله بهترین چربی سوزی بدنسازی کلیک کنید

امگا-3 موجود در ماهی‌های چرب مانند سالمون و مِلاس، به کاهش التهاب و تقویت مفاصل کمک می‌کند. مواد معدنی مانند کلسیم و منیزیم از منابعی مثل بادام، کنجد و شیر برای تقویت استخوان‌ها و عضلات مفید هستند. همچنین، آب کافی برای حفظ هیدراتاسیون و عملکرد مطلوب عضلات ضروری است. با رعایت این رژیم غذایی، به تقویت فیله کمر و حفظ سلامت عمومی بدن کمک کنید.

حرکت فیله کمر با دستگاه

حرکت فیله کمر با دستگاه یکی از تمرینات مؤثر برای تقویت عضلات پایین کمر است. برای انجام این حرکت، ابتدا بر روی دستگاه فیله کمر نشسته و پاها را زیر نگهدارنده‌ها قرار دهید. در وضعیت اولیه، بدن باید به صورت افقی و به طور کامل روی دستگاه قرار بگیرد. سپس با استفاده از عضلات کمر، به آرامی بالا بروید تا سینه و شانه‌ها از روی دستگاه بلند شوند.

در این وضعیت، چند ثانیه نگه دارید و سپس به آرامی به وضعیت اولیه بازگردید. تمرکز را بر روی انقباض عضلات پایین کمر حفظ کنید و حرکت را به آرامی انجام دهید. این تمرین برای تقویت عضلات کمر، بهبود وضعیت پوسچر و پیشگیری از آسیب‌های کمر بسیار مؤثر است.

مطالبی که در این تیتر خواندید از دکتر سارا جانسون از دانشگاه میشیگان، به بررسی حرکات لگن و تأثیر آن بر درمان دردهای کمر پرداخته است.

.

نکات مهم هنگام مبارزه

نکات مهم هنگام مبارزه

حامد رحیمی حامد رحیمی 15 اردیبهشت · حامد رحیمی ·

نکاتی در مورد مبارزه:
حمله شما باید ساده ومستقیم باشد، چون ممکن است کنترل آن دشوار باشد، اما در برابر مبارزی که با نقشه حرکت می کند، باید دست به یک حمله پیچیده ومرکب بزنید . زمان سنجی، کلید یک حمله پیچیده است، پس باید آنقدر تمرین کنید تا در آن کاملا ماهر شوید، حمله فریبنده شما باید حواس حریف را منحرف کند تا راهی برای ضد حمله شما باز شود .

پاهای­توانا:

اگر پاهایتان را با مهارت به کار ببرید، احتمالا به آسانی شکست نخواهید خورد، زیرا با لگدهای قوی ومرگبار خود، می توانید حریفتان را عاجز کنید . لگد ساق پا می تواند حمله ای را متوقف کند، در حالی که لگد جانبی می تواند کمر حریف را بشکند .
لگد چرخشی می تواند حریف را به زانو در آورد یا او را شگفت زده کرده وبه زمین بیندازد . از لگد جارویی به ندرت استفاده می شود چون حریف را فقط زخمی می کند، اگر چه در فیلم ها صحنه های جالبی خلق می کند، اما در واقعیت قدرت چندانی ندارد.

تاکتیک:
تاکتیک مخصوص فرد باهوشی است که همواره یک قدم از حریفش جلوتر است . او در مبارزه از هوش خود بهره می گیرد در حالی که حریفش از دیدن این نور غافل است . برای هر یک از حریفانش تاکتیک متفاوتی را به کار می گیرد، تاکتیک مشت ولگدهایی که در سطح بالا وپائین پرتاب می شوند. او حریفش را با دقت مطالعه وبررسی می کند وبا قضاوتی صحیح وبا جرأت مبارزه می کند . تاکتیک به تنهایی ضامن پیروزی نیست، طرز برخورد هم قسمتی از این فرآیند است . مبارزی که اعتماد به نفس اش قوی باشد، شیوه مبارزه را آگاهانه طرح ریزی می کند .

دستهای­ماهر:

در مبارزه، دستها اهمّیت حیاتی وویژه ای دارند، آنها حکم سپر وشمشیر گلادیاتورها را دارند . از دستها بیشتر برای ضربه زدن استفاده می شود، اما آنها ابزارهای دفاعی یک مبارز نیز محسوب می شوند . دستها چابکتر از پاها هستند، از این رو می توانند به سرعت ودر جهات مختلف حرکت نمایند . کسی که در تکنیکهای دست مهارت داشته باشد، می تواند در رقابت با اکثر رزمی کاران پیروز شود . تصور کنید که اگر دست نداشتید، در یک مبارزواقعی چه می کردید . ؟اما افراد زیادی هم هستند که دست دارند، اما هرگز طرز استفاد صحیح از آنها را نیاموخته اند .

دفع­حمله:
دفع حمله یک تاکتیک دفاعی است که به سادگی قابل اجرا است حرکتی است که برای منحرف کردن ضربه حریف به کار می رود .
اگر به اندازه کافی تمرین کرده باشید دفع حمله به صورت اتوماتیک انجام خواهد شد . اگر با تکنیک دفع حمله را برانید انجام آن بسیار ساده خواهد بود .دفع حمله با دفاع متفاوت است زیرا که دفع حمله خیلی قویتر وغیر قابل کنترل است .
زیرا می تواند تعادل شما را مختل کند وقدرت ضد حمله را از شما سلب کند.

ضربه­های­راست:
موضوع فقط کمبود سرعت نیست که شما واقعا نگرانش هستید، بلکه مسئله ضرباتی است که علیه حریفان گوناگون به کار می برید، شاید این ضربه ها برای هر مبارزه ای مناسب نباشند، بنابراین موجبات ناراحتی وسردرگمی شما را فراهم می آورند .
پس بیاموزید که ضربه ها را درست وبجا به کار ببرید تا بتوانید در برابر همه دشمنان به نحو احسن مبارزه کنید .

ضدحمله:
ضد حمله ممکن است ظاهرا شبیه دفاع باشد، اما در واقع شکل پیشرفته تر حمله است . ضد حمله یک استراتژی حیله گرانه است ونیاز به هنر واقعی در مبارزه می باشد . ضد حمله می تواند حریف را بی قرار، مخصوصا وقتی که صبورانه انتظار می کشید بهترین زمان برای ضد حمله زمانی که حریف اول حرکت می کند زیرا نمی تواند گارد مؤثری داشته باشد .

مهارت در حرکت:

دقت در حرکت یک ویژگی غریزی نیست، بلکه مانند سایر مهارتها مستلزم آموزش ویادگیری است . تمرین واجب است والا مانند هر فن دیگری که احتیاج به تکرار وتمرین دارد، به تدریج از بین خواهد رفت . سعی کنید، پاهایتان را سریعا حرکت بدهید، وحتی در ناتوانی کامل هم ناامید نشوید . بزودی با مهارت واستادی کامل قادر به فریب دادن حریفتان خواهید شد، مخصوصا هنگامی که به عقب وجلو حرکت می کنید . با اراده ای آهنین تمرین وتمرین کنید ... تا در اولین رویارویی با حریف، در اوج قدرت ومهارت باشید .

مهارت در لگد زدن:

لگد به عنوان نخستین حربه دفاعی در برابر حمله به کار می رود . زیرا لگد بهترین ضربه ای است که از فاصله دور می توان اعمال کرد. لگد در برابر یک مبارز ماهر وسیله ای با ارزش محسوب می کردد. مبارزی که قادر نیست تاکتیک هایش را بهم بریزید, خوب می داند که چه موقع باید ضد حمله کند . مهارت در لگد زدن زمانی بدست می آید که واقعا سخت تمرین کرده باشید .
با این نوع تمرین مستمر ومداوم می توانید بر رخوت وستی فائق آیید

هدفها:
در مبارزه نمی توان ملایم ومهربان بود, چون مسئله مرگ وزندگی در میان است . لگد زدن به کشاله رانهای حریف وحتی فرو کردن انگشت در چشم های حریف مانعی ندارد . مبارزه کردن فقط به معنای زدن نیست بلکه هدف گرفتن نقاط ضعف حریفتان است. به جای اینکه از چند ضربه استفاده کنید, بهتر است کار را با یک ضربه تمام کنید . در بدن هدفهای متعددی وجود دارند که نسبت به یک ضربه حساس هستند . اما شما باید کاملا ماهر وآماده باشید تا با تمام وجودتان ضربه بزنید . 

 

نقش ضربات اول درمسابقات

نقش ضربات اول درمسابقات

حامد رحیمی حامد رحیمی 15 اردیبهشت · حامد رحیمی ·

رزمی کار بسیار فوق العاده ای است که سابقا بوکسور بوده و نویسنده ای است که جایزه دریافت کرده و در کاونتری انگلستان زندگی می کند . تجزیه و تحلیل او از استراتژی ضربه اول یا غافلگیرانه کشف بزرگی برای رزمی کاران سرتاسر دنیا بود . چند ماه پیش من چند ماه را با او سپری کردم و با هم راجب موضوعات مختلفی بحث کردیم که در میان آنها صحبت از مراحل اولیه مبارزه پویا به میان آمد  که او نیز استاد چنین مبارزه ای است . او بر پایه تجربیاتی از مبارزات واقعی خیابانی به دست آورده بود اطلاعات بسیار گرانبهایی داشت . این مبارزات به او آموخته اند که معمولا ضربه نخست عامل مهم تصمیم گیری و بسیار سرنوشت ساز است . یکی از موفقترین استراتژی های غافلگیرانه چیزی است که من آن را فرمول می نامم .

حال فرمول این چنین است : (( دفاع کن ، سئوال کن ، برو ! ))

دفاع کن : در این مرحله در اصل این سد جسمانی است که ما با کمک بازوهایمان بین خود و حریف ایجاد می کنیم و بخش مهمی از چیزی است که من آن را وضعیت بدنی پیش از مبارزه می نامم .

سئوال کن : به محض آنکه حریف یا مهاجم سد دفاعی ما را بشکند به عقب رانده شده ایم و حال او می تواند مجدداً حمله کند برای او مشخص شده است که درگیری بدنی غیر قابل اجتناب است .
بنابر این ما سئوال را مطرح کرده ایم . این سئوال تاثیری دوگانه دارد : اول اینکه به مهاجم اطمینان می دهد که ما نمی توانیم از پس حمله او برآییم و در نتیجه واکنش آنی و غیر ارادی او را کاهش می دهد . دوم این کار مشخصا سبب کاهش زمان واکنش او می شود چرا که مغزش درگیر پاسخ دادن می گردد .

برو : این حرکت غافلگیرانه یا ضربه اول ماست و در حقیقت می تواند شامل هر حرکتی باشد ، از ضربه ای آرام شروع تا حرکتی تند و کوبنده آن ضربه ممکن است کشیدن بازو یا سایر تکنیک های درگیری یا استفاده از آرنج یا در صورت مناسب بودن موقعیت ،  ضربه ای از جانب ما باشد . اگر اخلاقیات و جنبه های قانونی و نیز اصول حرفه ای را کنار بگذاریم ضربه غافلگیرانه یا حرکت نخست میلیون ها سال است که مورد استفاده قرار گرفته و می توانید موافق یا مخالف استفاده از آن باشید اما وجودش را هرگز نادیده نگیرید .

 

سبکهای پرکاربردومهم کونگفودرچین

تا 

کونگ فو یکی از معروف ترین و شناخته شده ترین هنرهای رزمی چین است که از فرهنگ سنتی این کشور نشات می گیرد. این رشته رزمی اولین بار توسط استاد چینی- آمریکایی معروف کونگ فو یعنی بروس لی به جهان معرفی شد. فیلم های کونگ فوی بروس لی خیلی زود دست به دست شدند و شهرت این رشته ورزشی را به سراسر جهان رساندند. کونگ سیستم و سبک های مختلفی مثل کونگ فوی شائولین یا تای چی دارد. اگر شما هم یکی از میلیونها علاقمند کونگ فو هستید این مطلب برای خود شما نوشته شده. ما اینجا 10 سبک معروف و پر کاربرد کونگ فو را در اختیارتان می گذاریم.

1-کونگ فو شائولین (少林功夫)

 

کونگ فو شائولین هم در خود چین و هم در سایر کشورها بسیار شناخته شده و معروف است. اصالت این سبک کونگ فو به معبد شائولین برمیگردد. این معبد در کوهستانی به نام سونگ سن (Songshan) در شهر دنگ فنگ (Dengfeng) و استان هنان (Henan) قرار دارد. این سبک کونگ فو در واقع آمیخته ای از اندیشه و حکمت ذن بودایی با کونگ فو چینی و سبک های زیر مجموعه آن است. مهارت های اولیه کونگ فو شائولین عمدتا شامل ضربه زدن، غلتیدن، پرش و چندین حرکت دیگر است. راجب این سبک بطور کامل در اینجا توضیح دادیم!

2- تای چی چوان (太极拳)

 

با اینکه تای چند صد سال سابقه دارد، اما هنوز هم در بسیاری از مناطق و شهرهای چین آموزش داده می شود و مورد استقبال عموم مردم قرار می گیرد.

در سبک تای چی هنرهای رزمی مختلفی با هم ترکیب می شوند. تئوری سنتی یین و یانگ و بسیاری از نظریات دیگر در کنار هم سبک تای چی را به وجود می آورند. کونگ فوکارهای سبک تای چی از حرکات بسیار آرام و با طمانینهای استفاده می کنند تا قدرت درونی بدنشان را افزایش بدهند. راجب این سبک بیشتر بخوانید!

آموزش تصویری 5 ضربه‌ی اصلی پا در کونگ فو+ فیلم

چطور کونگ فو را به سرعت یاد بگیریم؟ (اصولی و بی نقص)

3- وینگ چون چوان (咏春拳)

 

وینگ چون یکی از قوی ترین و قدرتمندترین سبک های کونگ فو است که اوایل دهه 1700 از معبد شائولین سرچشمه گرفت و بعدها اساتیدی مثل “بروس لی” و “ایپ من” آن را گسترش دادند. اصل اساسی سبک وینگ چون سادگی است؛ به این معنا که هر چه تکنیک های مورد استفاده ساده تر باشند و پیچیدگی کمتری داشته باشند کارایی و تاثیر آنها هم بیشتر است. راجب این سبک بیشتر بخوانید!

4- باگواژانگ (八卦掌)

 

باگواژانگ یکی از سبک های باطنی و ملایم کونگ فو به حساب می آید که در اوایل قرن 19 میلادی توسط فردی به نام “دونگ های چون” به عنوان یک هنر رزمی به جهان معرفی شد. این سبک از کونگ فو روی تعامل ذهن و حرکات جسمی تمرکز دارد و اغلب با حرکات آهسته و روان همراه است. راجب این سبک بیشتر بخوانید!

5- زینگ یی چوان (形意拳)

 

زینگ یی چوان یکی از قدیمی ترین سبک های هنرهای رزمی است که در کنار تای چی و باگواژانگ سبک های قدیمی کونگ فو را تشکیل می دهند. توجه و تمرکز اصلی حرکات در این سبک به قدرت داخلی رزمی کار معطوف می شود. ویژگی سبک زینگ یی تهاجمی و پر تحرک بودن حرکات آن و همینطور یادگیری مهارت های مبارزه ای غیر قابل پیش بینی است.

6- چوی لی فوت (蔡李佛)

 

چوی لی فوت یکی از سبک های کونگ فو است که در دهه 1830 توسط “چن هنگ” بوجود آمد. این سبک به جای نیروی عضلانی و قدرت جسمی روی آرامش و قدرت باطنی تاکید و تکنیک های مختلف کونگ فو را در هم ادغام می کند.

7- باجی چوان (八极拳)

 

خاستگاه اصلی سبک باجی چوان شهر کانگژو (Cangzhou) در استان هی بی (HeiBei) چین است. بر خلاف تای چی، در باجی چوان از تکنیک های انفجاری و کوتاه استفاده می شود و می توان گفت این سبک با سیستم آموزش های نظامی ارتباط نزدیکی دارد. بسیاری از محافظان سیاستمدارها و اشخاص مهم این سبک از کونگ فو را یاد می گیرند.

8- مانتیس دعاگو (北螳螂拳)

مانتیس دعا گو (Praying Mantis) اولین بار توسط “وانگ لنگ” (Wang Lang) در اواخر دره لینگ و اوایل دوره چینگ به وجود آمد. نام این سبک به خاطر شباهت حرکات آن به مانتیس یا همان آخوندک روی آن گذاشته شده. سبک مانتیس روی حرکات دست و پا و چابکی و سرعت عمل کونگ فوکار تاکید دارد.

 


9- نان چوان (南拳)

 

سبک نان چوان که به آن نان فنگ چوان هم گفته می شود در واقع ترکیبی از بوکس شائولین جنوبی و سایر تکنیک های ورزش بوکس مثل هونگ گار (Hung Gar)، موک گار (Mok Gar) و لی فوت (Li Fut) است. نان چوان روی حرکات ساده، نمایش های کوتاه با دست و حرکات پی در پی پا تمرکز می کند.

10- چانگ چوان (长拳)

 

چانگ چوان جزو خانواده هنرهای رزمی بیرونی است که ترکیبی از سبک های هنرهای رزمی چینی را نشان می دهد. تمرکز عمده این سبک روی ضربات طولانی مدت و تکنیک های موثر است. چانگ چوان در سالهای اخیر شکل گرفته و اغلب در مسابقات مختلف هنرهای رزمی به نمایش درمیآید.


 

 

 

کونگ فو برای کودکان؟

کونگ فو برای کودکان؟

حامد رحیمی حامد رحیمی 15 اردیبهشت · حامد رحیمی ·

 


بسیاری از والدین می خواهند فرزندان خود را در کلاس کونگ فو کودکان ثبت نام کنند. که دلایل زیادی شامل بهبود هماهنگی تا دفاع از خود و ارائه ساختار ذهنی دارند. از مزایای یادگیری یک هنر رزمی در سال های اولیه زندگی می توان به سلامت جسمی بهتر، ثبات عاطفی و عزت نفس اشاره کرد.

بعضی از والدین دقیقا می دانند که فرزند خود را در چه مدرسه ای ثبت نام کنند. اما برخی از آن ها نگران این مورد هستند که فرزندشان برای شروع آموزش بسیار کوچک است و تنوع سبک ها تا حدودی طاقت فرسا و خسته کننده می شود. اما والدین با اندکی پیش بینی و برنامه ریزی، می ‌توانند از مشکلاتی که مردم با آن درگیر می ‌شوند، اجتناب کنند.

بچه ها می توانند زود و در سن پایین شروع کنند

هنرهای رزمی بیش از آن که در مورد پرتاب مشت باشد، به حفظ تناسب اندام و هوشیاری ذهن کمک می کنند. سبک هایی مانند تای چی و آیکیدو زیاد برای مبارزه استفاده نمی شوند اما یک سبک زندگی متعادل را ترویج می کنند. تعادل یک اصل مهم در هنرهای رزمی شرقی مانند کونگ فو و زندگی سالم است.

بچه ها قبل از این که به سن نوجوانی برسند باید با هنرهای رزمی آشنا شوند. کودکان در سن 4 تا 5 سالگی می توانند آموزش و یادگیری اصول را از مدرسه شروع کنند. بچه ها قبل از این که به سن 8 تا 10 سالگی برسند باید قادر به انجام اسپارینگ سبک باشند.


کلاس های اولیه باید فعالیت هایی مانند کشش، پرش و غلط خوردن را شامل شود. بیش تر تمرین ‌های سرگرم‌ کننده با برخی از اصول هنرهای رزمی مخلوط می ‌شوند. بعضی از کونگ فو کاران به دانش آموزان فرم های رزمی یا کاتاها را آموزش می دهند. تمرین های انفرادی هستند که ماهیچه ها را برای حرکات لازم مورد نیاز هر سبک آماده می کنند.

کونگ فو برای کودکان دوست داشتنی و متنوع است

صدها سبک کونگ فو برای بچه ها در مدارس سراسر دنیا وجود دارد. از سنگاپور تا سینسیناتی، والدین در همه جا دوست دارند به فرزندان خود فرصتی بدهند که وسایل الکترونیکی را کنار بگذارند و ورزش کنند. فعالیت ها به ویژه برای کودکانی که اختلالات توجه و انرژی اضافی دارند، از نظر ساختار و ماهیت بدنی بسیار مفید هستند.

کلاس ها باید از یک فرمت با ثبات کافی استفاده کنند تا بچه ها آن چه را در آینده برایشان اتفاق می افتد درک کنند منتها باید دارای تنوع کافی برای سرگرم کردن آن ها نیز باشند. بچه ها طبعا توجه کمی دارند، بنابراين مدرسان باید در طول آموزش تشویق و سرگرمی را حفظ كنند.

 


 

بیش تر شهرهای ایالات متحده گزینه های مختلفی را برای انتخاب سبک مورد نظر، در اختیار والدین قرار می دهند. تای چی، تکواندو و آیکیدو از محبوب ترین گزینه ها برای دانش آموزان کم سن و سال است. حتی تعدادی از مدارس هنرهای رزمی ترکیبی هم برای نوجوانان و هم برای کودکان وجود دارد. این برنامه ‌ها سطح تماس را محدود می‌کنند و با تجهیزات ایمنی بیش تر در تلاش برای به حداقل رساندن میزان آسیب دیدگی هستند.


کلاس خوب را برای او انتخاب کنید (4 معیار)

سپردن فرزند خود به دیگران سخت است. بعلاوه زمانی که در مورد درس ‌هایی که یاد می‌گیرند، نگران باشید. اما با کمی تحقیق و تلاش بسیاری از این ترس ها از بین می روند. چند قدم ساده وجود دارد که هر پدر و مادری می توانند برای اطمینان از این که فرزندشان بهترین آموزش بدنی ممکن را دارد، طی کنند.

1-توانایی های مربی را بررسی کنید

زمانی را برای پیدا کردن جایی که مربیان گواهی‌ های آموزشی خود را به دست آورده ‌اند، صرف کنید. سپس با آن مدارس تماس بگیرید و درباره مربی سوال کنید. آن‌ ها به شما اجازه می دهند بدانید که آیا مربیان واقعا آن چه را که می‌گویند آموخته و می ‌توانند همان بینش را ارائه دهند. اگر مدرسه اطلاع نداشته باشد، باید حواستان را جمع کنید.

مربیان بزرگ تاریخچه‌ای طولانی از موفقیت دارند و در جوامع محلی مشغول هستند. علاوه بر مدارسی که این مربیان در آن جا آموزش داده‌ اند، بررسی کنید که افراد دیگر در جامعه درباره آن ‌ها چه می گویند. مراقب باشید، هر کسی که دیگران را دوست ندارد، فقط چیزهای منفی در مورد دیگران می گوید. مربیان فوق ‌العاده زیادی هستند که قادرند به کودک شما آموزش دهند.


اگر هنوز نسبت به مدرسه بد گمان هستید، می‌توانید در یک یا دو کلاس شرکت کنید و آموزش مربیان را از نزدیک ببینید و از والدین دیگر در مورد روش ‌های مدرسه سوال کنید. با کودک خود و پس از کلاس درباره این که چه احساسی به کلاس و مربی دارد، صحبت کنید. آن ‌ها باید در کنار خستگی، سرگرم‌ کننده باشند و به طور کلی از این کلاس لذت برده شود؛ حتی اگر بخش هایی وجود داشته باشد که کودکان آن ‌ها را دوست ندارند.

2-فضا و ایمنی را بررسی کنید

دانش آموزان به فضای کافی برای غلت زدن و لگد زدن بدون ضربه زدن به یکدیگر احتیاج دارند. برای جابجایی و عرق کردن فضای زیادی لازم است. کلاس آموزشی باید فضای کافی برای کودکان داشته باشد تا بدون این که به تجهیزات یا یکدیگر ضربه بزنند، فعالیت انجام دهند.

در کنار داشتن فضای کافی، تجهیزات کلاس نیز باید در شرایط مناسبی قرار داشته باشند. پد ضربه گیر و تشک با گذشت زمان از کار افتاده و کهنه می شوند. با این که این تجهیزات برای استفاده طولانی مدت طراحی شده ‌اند، اما ماندگاری دائمی ندارند. از مدارسی که از تجهیزات خراب و از کار افتاده استفاده می کند، اجتناب کنید.


نکته کلیدی دیگر برای ایمنی تضمین این است که مدرسه جایی است که شما احساس می‌کنید ایمن است. هنرهای رزمی باید یک تجربه آزاد و بی‌ خطر باشند، نه یک تجربه خطرناک. دقت کنید که محوطه اطراف آموزشگاه یا مدرسه در شب روشن باشد. دوربین ‌های مدار بسته و سایر تجهیزات مراقبت سطح دیگری از امنیت و پاسخگویی را اضافه می ‌کنند.

3-اطمینان حاصل کنید که ارزش ‌های آن ‌ها با شما همخوانی داشته باشد

هر مکتب هنرهای رزمی تا حدودی از رفتارهای متفاوتی برخوردار است. بعضی از سبک‌ ها برای حداکثر تخریب و برخی برای حداکثر فشار و قدرت طراحی شده ‌اند. سبک‌ هایی مانند آیکیدو و تکواندو برای کودکان عالی هستند، زیرا آن‌ها به ترتیب بر روی قدرت نفوذ و لگد زدن متمرکز هستند. اما سبک ‌هایی مانند BJJ و Krav Maga خطرناک و وحشیانه هستند بنابراین برای کودکان کم ‌تر مناسب می باشند.

فقط به این دلیل که برخی از سبک ‌ها دارای ریسک بیش تری نسبت به بقیه هستند، به این معنا نیست که کودکان نمی ‌توانند آن ‌ها را یاد بگیرند. هر هنر رزمی با یک عنصر خطر مواجه است. اما در کل مزایای آن ها از خطرات بیش تر است، به خصوص زمانی که برای ارتقای سلامت جسمی به کار می ‌رود. اما شما و فرزندتان باید قبل از ثبت ‌نام در هر کلاس، با سطح خطر آشنایی داشته باشید.


پس از ثبت نام کودکان در کلاس ‌ها، همیشه فرصت رقابت وجود دارد. رقابت یک راه شگفت ‌انگیز برای یادگیری محدودیت ‌ها است و بسیاری از افراد را تشویق می‌کند تا توانایی های خود را افزایش دهند. اما می‌ تواند جنبه منفی افراد دیگر را نیز به همراه داشته باشد.

4-بررسی قیمت ‌ها و برنامه زمان ‌بندی

کونگ ‌فو برای بچه ‌ها در هر سطح هزینه ای دارد. طبقات کم‌ درآمد معمولا به یک مرکز اجتماعی یا مدرسه دسترسی دارند. در حالی که افراد ثروتمند ممکن است آموزش انفرادی داشته باشند یا گزینه ‌هایی داشته باشند که آن ‌ها را از بقیه افراد متمایز می کند. برخی از مدارس کنگ فو یک حق بیمه مطالبه می‌کنند، اما تنها کلاس‌هایی را فراهم می کنند که کودک شما ممکن است به آن نیاز داشته باشد یا بخواهد.

مدارس مشهور عالی هستند اما ممکن است به امکانات رفاهی بیش تری برای یادگیری و حضور در کلاس نیاز داشته باشند. تیم ‌های مسابقه اغلب در ساعات اولیه صبح و اواخر شب به تمرین نیاز دارند. کسی باید بچه‌ ها را به کلاس برساند و به خصوص برای کلاس‌ هایی که دیر وقت یا زود هنگام برگزار می شوند. قبل از توافق مجددا فکر کنید و در مورد آن چه که به درستی می ‌توانید انجام دهید، با خودتان رو راست باشید.


یافتن بهترین تعادل بین هزینه، راحتی و گزینه ‌های پیش رو می‌ تواند دشوار باشد. عوامل زیادی در تصمیم گیری در مورد مدرسه کونگ فو برای کودکان وجود دارد. اما صرف وقت و انرژی برای یافتن تناسب خوب در دراز مدت نیز اهمیت دارد. زیرا فواید سلامتی جسمی و روانی از یادگیری یک هنر رزمی می تواند یک عمر طول بکشد.

 

ضربات پا در رزمی

ضربات پا در رزمی

حامد رحیمی حامد رحیمی 15 اردیبهشت · حامد رحیمی ·

ضربات پا یکی از اجزای جدایی‌ناپذیر بسیاری از ورزش‌های رزمی است. این ضربات نه تنها برای دفاع شخصی موثر هستند، بلکه می‌توانند به عنوان یک ابزار حمله‌ای قدرتمند نیز استفاده شوند. در ادامه به بررسی انواع ضربات پا، فواید آن‌ها و نکاتی برای اجرای صحیح آن‌ها می‌پردازیم.

 


انواع ضربات پا

ضربات پا در ورزش‌های رزمی بسیار متنوع هستند و هر سبک رزمی ضربات خاص خود را دارد. برخی از رایج‌ترین انواع ضربات پا عبارتند از:

ضربات رو به بالا (آپ چاگی): این ضربات با بالا بردن پا و ضربه زدن به قسمت بالای بدن حریف اجرا می‌شوند.

ضربات رو به پایین: این ضربات با پایین آوردن پا و ضربه زدن به قسمت پایین بدن حریف اجرا می‌شوند.

ضربات چرخشی: در این ضربات، پا به صورت چرخشی به سمت هدف حرکت می‌کند.

ضربه پا به صورت مستقیم: این ضربات با ضربه زدن مستقیم پا به هدف اجرا می‌شوند.

ضربه پا پرشی: این ضربات با پریدن و ضربه زدن با قدرت به هدف اجرا می‌شوند.

 

فواید استفاده از ضربات پا در ورزش‌های رزمی

افزایش قدرت و سرعت: تمرین ضربات پا به تقویت عضلات پا و افزایش قدرت و سرعت آن‌ها کمک می‌کند.

بهبود تعادل و هماهنگی: اجرای صحیح ضربات پا به بهبود تعادل و هماهنگی بدن کمک می‌کند.

افزایش انعطاف‌پذیری: بسیاری از ضربات پا نیاز به انعطاف‌پذیری بالایی دارند، بنابراین تمرین آن‌ها به افزایش انعطاف‌پذیری بدن کمک می‌کند.

دفاع شخصی موثر: ضربات پا می‌توانند در دفاع شخصی بسیار موثر باشند، زیرا به شما امکان می‌دهند تا به نقاط حساس بدن حریف ضربه بزنید.

افزایش اعتماد به نفس: تسلط بر ضربات پا به شما اعتماد به نفس بیشتری می‌دهد.

 

نکاتی برای اجرای صحیح ضربات پا

گرم کردن بدن: قبل از شروع تمرین، حتما بدن خود را به خوبی گرم کنید تا از آسیب دیدگی جلوگیری کنید.

تکنیک صحیح: بر روی یادگیری تکنیک صحیح ضربات پا تمرکز کنید. استفاده از قدرت زیاد بدون تکنیک صحیح می‌تواند باعث آسیب دیدگی شود.

تمرین مداوم: برای تسلط بر ضربات پا، تمرین منظم و مداوم ضروری است.

استفاده از تجهیزات ایمنی: در هنگام تمرین از تجهیزات ایمنی مانند محافظ ساق پا استفاده کنید.

مشورت با مربی: بهتر است زیر نظر یک مربی با تجربه تمرین کنید تا تکنیک‌ها را به درستی یاد بگیرید و از آسیب دیدگی جلوگیری کنید.

 

ضربات پا در سبک‌های مختلف رزمی

تکواندو: تکواندو به دلیل تاکید بر ضربات پا شناخته شده است. در تکواندو، انواع مختلفی از ضربات پا مانند آپ چاگی، یورو چاگی و دورو چاگی آموزش داده می‌شود.

کاراته: در کاراته نیز ضربات پا از اهمیت بالایی برخوردار است. ضربات پا در کاراته معمولاً با قدرت و دقت بیشتری اجرا می‌شوند.

کونگ فو: در سبک‌های مختلف کونگ فو، ضربات پا به شکل‌های مختلفی اجرا می‌شود. برخی از سبک‌های کونگ فو بر روی ضربات پا جهشی و پرشی تاکید دارند.

 

در نهایت، ضربات پا یکی از ابزارهای قدرتمند در ورزش‌های رزمی است که به شما کمک می‌کند تا به یک مبارز کامل تبدیل شوید. با تمرین مداوم و زیر نظر گرفتن یک مربی با تجربه، می‌توانید به تسلط کامل بر ضربات پا دست پیدا کنید.

 

تعاریف دگراز هنرهای رزمی

تعاریف دگراز هنرهای رزمی

حامد رحیمی حامد رحیمی 14 اردیبهشت · حامد رحیمی ·

هنرهای رزمی چیزی بسیار بیشتر از یک روش مبارزه و یا یک ورزش هستند. اگرچه بعضی از به‌اصطلاح اساتید حرمت هنرهای رزمی را نگه نمی‌دارند و این عرصه را به یک دکان تبدیل کرده‌اند اما، تمامی هنرهای رزمی برای ما دارای احترام هستند.
بنابراین هدف از مطالب این بخش تنها خنداندن شما عزیزان در آستانه سال نو است و به هیچ‌عنوان قصد توهید و بی‌احترامی به هیچ هنر رزمی را نداریم.
▪ کاراته
از آن‌جائی که اعضاء آن سر و کارشان با شکستن تیر و تخته است، جزء لیست سیاه گروه صلح سبز و گروه‌های حافظ طبیعت قرار دارند. اگر کاراته‌کا هستید، تا آن‌جا که ممکن است برای حفظ جانتان هم که شده از سفر به کشورهائی که این گروه‌ها در آن فعال هستند جداً خودداری کنید!
▪ آی‌کی‌دو
هنر صلح، مغلوب کردن حریف بدون خشونت. البته به شرط آن‌که حریفتان هم آی‌کی‌دو کا باشد! وگرنه روی کمتر از بیست مورد شکستگی استخوان‌ها و مفاصلش حساب نکنید!
▪ تای‌چی‌چوان
هنر رزمی نرم. آرام...نرم...آهسته...آرام...آقاجون بلند شو! تو باشگاه مگه جای چرت زدنه!
▪ دفاع شخصی
هنر دفاع از خود. تا قبل از فراگیری آن فقط پولتان را به زور می‌دزدند و پس از فرایگری آن، یک کتک مفصلتان هم می‌زنند تا دیگه جلوی بزرگ‌تر از خودتون گردن‌کلفتی نکنید!

▪ تکواندو
اگه رزمی‌کار بودین و از قضا دوتا دست هم نداشتین چه‌جوری مبارزه می‌کردین؟ درسته! مثل یک تکواندوکار!
▪ جودو
این‌یکی لباس او یک‌رو از شلوارش بیرون می‌کشه. داور مسابقه رو متوقف می‌کنه تا طرف لباس‌هاشو درست کنه. بعد دوباره مسابقه (مبارزه) شروع می‌شه و این‌بار اون‌یکی لباس این‌یکی رو از شلوارش بیرون می‌کشه! داور مسابقه رو متوقف می‌کنه و این داستان هم‌چنان ادامه دارد...
▪ کیک بوکسینگ
یک استایل مبارزه‌ای پرطرفدار. پرطرفدار هم برای رزمی‌کاران و هم برای ... باور نمی‌کنید؟ آمار بگیرید تا شما هم متوجه شوید که: به‌ازاء هر سه نفر کیک بوکسور حداقل پنج انجمن بین‌المللی کیک بوکسینگ وجود دارد!
▪ مبارزات آزاد
کاراته‌کا؟ جودوکار؟ تکواندوکار؟ کیک بوکسور؟ بوکسور؟ کشتی‌گیر؟ اگه شما هم دچار بحران هویت شده‌اید، ورودتان را به جمع رزمی‌کاران آزاد تبریک می‌گوئیم!

 

مزیتهای تمرین برای بانوان

مزیتهای تمرین برای بانوان

حامد رحیمی حامد رحیمی 14 اردیبهشت · حامد رحیمی ·

نویسنده:

حامدرحیمی پنجکی

مزایای تمرین ورزش‌های رزمی برای بانوان و دختران در سنین مختلف

تمرین ورزش‌های رزمی برای بانوان، چیزی فراتر از یادگیری دفاع شخصی است؛ این مسیر، پلی است میان کشف توانایی‌های پنهان بدن و شکوفایی اعتماد به نفس. در هر سنی، از نوجوانی تا بزرگسالی، تجربه مبارزه هدفمند، کمک می‌کند که دختران و زنان مرزهای ذهنی خود را جابجا کنند و نگاه قدرتمندتری به جهان داشته باشند.

مزایای این ورزش‌ها در هر مرحله از زندگی، رنگ تازه‌ای به خود می‌گیرد: برای دختران نوجوان، مهارت‌های رزمی یعنی شجاعت در ابراز وجود؛ برای زنان جوان، یعنی مدیریت استرس و افزایش تمرکز؛ و برای بانوان میانسال، راهی برای بازیابی تعادل جسم و ذهن. تمرین هنرهای رزمی، نه‌تنها بدن را می‌سازد، بلکه روح را صیقل می‌دهد و به بانوان جسارت دوباره‌ای برای انتخاب مسیر زندگی می‌بخشد.

تاریخچه ورزش‌های رزمی دخترانه

ورزش‌های رزمی دخترانه از دوران‌های قدیم در فرهنگ‌های مختلف جهان وجود داشته‌اند. در ابتدا، این ورزش‌ها به‌عنوان ابزاری برای دفاع از خود در برابر تهدیدات به‌کار می‌رفتند. اما با گذر زمان و تغییر در نگرش به ورزش‌های رزمی، این ورزش‌ها به سبک‌های هنری و آکروباتیک نیز توسعه یافتند و به‌عنوان ورزش‌های رسمی و رقابتی شناخته شدند. امروزه، ورزش‌های رزمی دخترانه یکی از پرطرفدارترین رشته‌های ورزشی در جهان هستند و نقش مهمی در تقویت جسم و روح بانوان ایفا می‌کنند.

انواع ورزش‌های رزمی دخترانه

ورزش‌های رزمی دخترانه شامل رشته‌های متنوعی مانند کاراته، تکواندو، جودو، کیک بوکسینگ، بوکس و کشتی می‌باشند. هر کدام از این رشته‌ها دارای قوانین و سبک‌های تمرینی خاص خود هستند. ورزشکاران این رشته‌ها برای رسیدن به بهترین سطح فیزیکی و فنی، نیاز به تمرینات منظم و رژیم غذایی مناسب دارند تا بتوانند در رقابت‌های مختلف به موفقیت دست یابند.

فواید ورزش‌های رزمی دخترانه

افزایش قدرت بدنی و تمرکز: این ورزش‌ها به تقویت عضلات و افزایش استقامت بدنی کمک می‌کنند.

تقویت اعتماد به نفس: تمرینات رزمی با ارائه تکنیک‌های دفاع شخصی، اعتماد به نفس بانوان را در برخورد با موقعیت‌های مختلف بالا می‌برد.

بهبود کیفیت خواب و کاهش استرس: ورزش‌های رزمی به دلیل تمرینات فیزیکی شدید و منظم، به بهبود خواب و کاهش سطح استرس و اضطراب کمک می‌کنند.

کنترل وزن و تناسب اندام: تمرینات مداوم در این ورزش‌ها از انباشته شدن چربی جلوگیری کرده و به حفظ تناسب اندام کمک می‌کند.

تأثیر ورزش‌های رزمی دخترانه بر روابط اجتماعی

ورزش‌های رزمی به دلیل نیاز به همکاری و هماهنگی با سایر افراد، می‌توانند بهبود روابط اجتماعی را تقویت کنند. این ورزش‌ها باعث تقویت حس همکاری و همدلی در ورزشکاران می‌شوند و به آنان کمک می‌کنند که در محیط‌های اجتماعی و گروهی، ارتباط بهتری برقرار کنند. همچنین، این ورزش‌ها به بانوان کمک می‌کنند که با تحمل فشار روانی و استرس، در مسائل اجتماعی و خانوادگی تصمیم‌گیری بهتری داشته باشند.

ورزش‌های رزمی دخترانه و تأثیر آن بر توانایی تصمیم‌گیری

ورزش‌های رزمی به دلیل نیاز به تمرکز و برنامه‌ریزی برای دستیابی به اهداف، می‌توانند به بهبود قدرت تصمیم‌گیری کمک کنند. این ورزش‌ها باعث می‌شوند که بانوان در برخورد با مسائل پیچیده، تصمیمات منطقی‌تر و صحیح‌تری بگیرند. به‌علاوه، تمرکز بر حرکات و تکنیک‌های رزمی، توانایی شناختی و توجه را افزایش می‌دهد.

تأثیر ورزش‌های رزمی دخترانه بر خودکنترلی

ورزش‌های رزمی به دلیل نیاز به تمرینات سخت و پایداری بر هدف، تأثیرات مثبتی بر خودکنترلی دارند. بانوانی که به ورزش‌های رزمی مشغول‌اند، در موقعیت‌های استرس‌زا و پیچیده، قادر به کنترل بهتر واکنش‌های خود هستند. این توانایی به آنان کمک می‌کند که با فشارهای روزمره بهتر مواجه شوند و بهبود در خودکنترلی را تجربه کنند.

ورزش رزمی مناسب دختر بچه‌ها

ورزش‌های رزمی می‌توانند گزینه‌ای ایده‌آل برای کودکان، به‌ویژه دختر بچه‌ها، باشند تا از سنین کم با اصول حرکتی و تمرینی ورزش‌های رزمی آشنا شوند. کاراته و تکواندو دو رشته محبوب برای کودکان هستند، زیرا این ورزش‌ها علاوه بر افزایش قدرت و انعطاف‌پذیری، بر انضباط و تمرکز تأکید دارند. این دو رشته با تمرینات کنترل‌شده و فنون قابل اجرا برای کودکان، به رشد هماهنگی حرکتی و ذهنی آنان کمک می‌کنند.

بهترین ورزش رزمی برای بانوان

انتخاب بهترین ورزش رزمی برای بانوان به اهداف فردی و سطح آمادگی جسمانی آنان بستگی دارد. برخی از رشته‌های مناسب برای بانوان شامل کیک بوکسینگ، جوجیتسو برزیلی و کاراته هستند. کیک بوکسینگ برای بانوانی که به دنبال تقویت استقامت و افزایش توان هوازی خود هستند، گزینه بسیار مناسبی است. جوجیتسو برزیلی به دلیل تمرکز بر تکنیک‌های دفاع شخصی و کار با وزن بدن، انتخابی ایده‌آل برای بانوانی است که می‌خواهند توانایی‌های دفاع شخصی خود را افزایش دهند.

بهترین ورزش رزمی برای نوجوانان دختر

نوجوانان دختر که در سنین رشد و شکل‌گیری هستند، نیاز به ورزش‌هایی دارند که علاوه بر تقویت فیزیکی، بر توسعه مهارت‌های ذهنی و اجتماعی نیز تأثیر بگذارد. تکواندو و جودو دو گزینه بسیار عالی برای نوجوانان دختر هستند. تکواندو با حرکات سریع پاها و تمرکز بر تکنیک‌های ضربه‌زنی، علاوه بر تقویت بدنی، روحیه رقابتی و اعتماد به نفس را افزایش می‌دهد.

برای دختر: تکواندو بهتر است یا کاراته؟

انتخاب بین تکواندو و کاراته به اهداف و تمایلات فردی بستگی دارد. اگر دختر شما به حرکات پرفشار و استفاده از تکنیک‌های پا و ضربه‌های هوایی علاقه‌مند است، تکواندو مناسب‌تر خواهد بود. از سوی دیگر، کاراته با تمرکز بر تکنیک‌های مشت و ضربات ترکیبی، انعطاف و قدرت بالاتنه را افزایش می‌دهد.

 

مقالات ورزشی

خانه

مقالات ورزشی

ورزش‌های رزمی دخترانه: انتخاب برتر برای کودکان، نوجوانان و بانوان

ورزش‌های رزمی دخترانه: انتخاب برتر برای کودکان، نوجوانان و بانوان

 

مقاله «ورزش‌های رزمی دخترانه» به معرفی رشته‌هایی مانند کاراته، تکواندو، جودو و کیک‌بوکسینگ برای بانوان می‌پردازد. این مقاله راهنمایی می‌کند که چه ورزشی بر اساس شرایط بدنی و اهداف فردی مناسب‌تر است. هدف آن آشنایی با مزایا و ویژگی‌های هر رشته است.

همچنین مقاله بر فواید ورزش‌های رزمی مانند افزایش اعتماد به نفس، کاهش استرس و بهبود سلامت جسمی تأکید دارد. این رشته‌ها به دختران کمک می‌کنند خودباوری و مهارت‌های دفاع شخصی را تقویت کنند. در پایان، راهکارهایی برای انتخاب آگاهانه ارائه می‌شود.

مزایای تمرین ورزش‌های رزمی برای بانوان و دختران در سنین مختلف

تمرین ورزش‌های رزمی برای بانوان، چیزی فراتر از یادگیری دفاع شخصی است؛ این مسیر، پلی است میان کشف توانایی‌های پنهان بدن و شکوفایی اعتماد به نفس. در هر سنی، از نوجوانی تا بزرگسالی، تجربه مبارزه هدفمند، کمک می‌کند که دختران و زنان مرزهای ذهنی خود را جابجا کنند و نگاه قدرتمندتری به جهان داشته باشند.

مزایای این ورزش‌ها در هر مرحله از زندگی، رنگ تازه‌ای به خود می‌گیرد: برای دختران نوجوان، مهارت‌های رزمی یعنی شجاعت در ابراز وجود؛ برای زنان جوان، یعنی مدیریت استرس و افزایش تمرکز؛ و برای بانوان میانسال، راهی برای بازیابی تعادل جسم و ذهن. تمرین هنرهای رزمی، نه‌تنها بدن را می‌سازد، بلکه روح را صیقل می‌دهد و به بانوان جسارت دوباره‌ای برای انتخاب مسیر زندگی می‌بخشد.

تاریخچه ورزش‌های رزمی دخترانه

ورزش‌های رزمی دخترانه از دوران‌های قدیم در فرهنگ‌های مختلف جهان وجود داشته‌اند. در ابتدا، این ورزش‌ها به‌عنوان ابزاری برای دفاع از خود در برابر تهدیدات به‌کار می‌رفتند. اما با گذر زمان و تغییر در نگرش به ورزش‌های رزمی، این ورزش‌ها به سبک‌های هنری و آکروباتیک نیز توسعه یافتند و به‌عنوان ورزش‌های رسمی و رقابتی شناخته شدند. امروزه، ورزش‌های رزمی دخترانه یکی از پرطرفدارترین رشته‌های ورزشی در جهان هستند و نقش مهمی در تقویت جسم و روح بانوان ایفا می‌کنند.

انواع ورزش‌های رزمی دخترانه

ورزش‌های رزمی دخترانه شامل رشته‌های متنوعی مانند کاراته، تکواندو، جودو، کیک بوکسینگ، بوکس و کشتی می‌باشند. هر کدام از این رشته‌ها دارای قوانین و سبک‌های تمرینی خاص خود هستند. ورزشکاران این رشته‌ها برای رسیدن به بهترین سطح فیزیکی و فنی، نیاز به تمرینات منظم و رژیم غذایی مناسب دارند تا بتوانند در رقابت‌های مختلف به موفقیت دست یابند.

فواید ورزش‌های رزمی دخترانه

افزایش قدرت بدنی و تمرکز: این ورزش‌ها به تقویت عضلات و افزایش استقامت بدنی کمک می‌کنند.

تقویت اعتماد به نفس: تمرینات رزمی با ارائه تکنیک‌های دفاع شخصی، اعتماد به نفس بانوان را در برخورد با موقعیت‌های مختلف بالا می‌برد.

 

تأثیر ورزش‌های رزمی دخترانه بر روابط اجتماعی

ورزش‌های رزمی به دلیل نیاز به همکاری و هماهنگی با سایر افراد، می‌توانند بهبود روابط اجتماعی را تقویت کنند. این ورزش‌ها باعث تقویت حس همکاری و همدلی در ورزشکاران می‌شوند و به آنان کمک می‌کنند که در محیط‌های اجتماعی و گروهی، ارتباط بهتری برقرار کنند. همچنین، این ورزش‌ها به بانوان کمک می‌کنند که با تحمل فشار روانی و استرس، در مسائل اجتماعی و خانوادگی تصمیم‌گیری بهتری داشته باشند.

ورزش‌های رزمی دخترانه و تأثیر آن بر توانایی تصمیم‌گیری

ورزش‌های رزمی به دلیل نیاز به تمرکز و برنامه‌ریزی برای دستیابی به اهداف، می‌توانند به بهبود قدرت تصمیم‌گیری کمک کنند. این ورزش‌ها باعث می‌شوند که بانوان در برخورد با مسائل پیچیده، تصمیمات منطقی‌تر و صحیح‌تری بگیرند. به‌علاوه، تمرکز بر حرکات و تکنیک‌های رزمی، توانایی شناختی و توجه را افزایش می‌دهد.

تأثیر ورزش‌های رزمی دخترانه بر خودکنترلی

ورزش‌های رزمی به دلیل نیاز به تمرینات سخت و پایداری بر هدف، تأثیرات مثبتی بر خودکنترلی دارند. بانوانی که به ورزش‌های رزمی مشغول‌اند، در موقعیت‌های استرس‌زا و پیچیده، قادر به کنترل بهتر واکنش‌های خود هستند. این توانایی به آنان کمک می‌کند که با فشارهای روزمره بهتر مواجه شوند و بهبود در خودکنترلی را تجربه کنند.

لیست ورزش‌های رزمی دخترانه

کاراته: مناسب برای تقویت قدرت بدنی و تمرکز

تکواندو: بهبود استقامت و توان پاها

جودو: یادگیری تکنیک‌های پرتاب و کنترل حریف

کیک بوکسینگ: تقویت استقامت و تمرینات هوازی

جوجیتسو برزیلی: توسعه مهارت‌های دفاع شخصی و تکنیک‌های کنترل

آیکیدو: یادگیری مهارت‌های دفاع شخصی با استفاده از انرژی حریف

موای تای: تقویت ضربات با مشت و پا، و افزایش قدرت بدنی

 

 

بهترین رزمیهابرای دفاع شخصی

 شهرهای کوچکتر و متوسط نیز فرصت های آموزشی زیادی دارند. اگر آموزش جودو را انتخاب کنید، به احتمال زیاد مدرسه ای در نزدیکی خود پیدا خواهید کرد. 
بنابراین یکی از مزایای ورزش جودو در دسترس بودن آن است اما به عنوان یکی از بهترین روش های ورزش های رزمی نمی توان از آن یاد کرد. 
جودو، اگرچه دارای ایراداتی است، اما اثربخشی خود را نیز دارد.
در برخی از دعواهای خیابانی دقیقا حرکات و ضربات جودو به کمک فرد می آید. در 99% مواقع جودوکار کاملا بر درگیری مسلط است.
 خشم و درگیری در حالت ایستاده بجنگید. با وجود اینکه بر محبوبیت موی تای افزوده می شود، اما هنوز نسبتاً نا آشنا است. 
در هر شهر میتوانید یک سالن ورزشی بوکس یا کشتی پیدا کنید، اما دسترسی به سالن ها و کلاس های آموزشی موی تای بسیار دشوار است. 
همچنین، شیب یادگیری موی تای بسیار زیاد است و معمولاً در مسیر یادگیری موی تای درد و سختی های زیادی وجود دارد، بنابراین کسانی که به قله می رسند نیاز به عزم و استقامت زیادی دارند.

 

بیشتر بدانید: موی تای و مزایای آن

 

8- جوجیتسو

جایگاه بعدی لیست متعلق به جوجیتسو است. 
در پایان قرن بیستم، مردی برزیلی به نام کارلوس گریسی با میتسویو مائدا، قهرمان جودوی مشهور جهان ملاقات کرد. این آغاز چیزی است که ما اکنون به عنوان جوجیتسو برزیلی در بیشتر کشورهای انگلیسی زبان می شناسیم. 
کارلوس گریسی پس از تسلط و توسعه فن ها و تکنیک های جودو به چیزی که ما امروز به نام جوجیتسو می شناسیم رسید. 
جوجیتسو یک هنر رزمی کارا  برای دفاع شخصی است زیرا بر فاکتور شانس و قدرت فیزیکی تکیه نمی کند، بلکه به تکنیک و به کارگیری به موقع آن وابسته است. 
تنها ضعف جوجیتسو عدم مبارزه در حالت ایستاده است. هنگامی که یک مبارز باتجربه ی جوجیتسو حریف خود را چه در حالت ایستاده و چه بر روی زمین در دست بگیرد، بازی برای حریف تمام می‌شود. 
جوجیتسو هنری نسبتا تازه است و هنوز عده ی زیادی از افرادی که به مبحث دفاع شخصی علاقه دارند با آن آشنا نیستند. اما در هر صورت جوجیتسو را می توان در لیست برترین ورزش ها برای دفاع شخصی قرار داد. 

 

هفت رزمی خوب مختص بانوان

هفت رزمی خوب مختص بانوان

حامد رحیمی حامد رحیمی 14 اردیبهشت · حامد رحیمی ·

مورد از بهترین ورزش های رزمی مناسب برای بانوان
آبان 5, 1400
همان طور که می دانید ورزش های رزمی مختلفی از نظر نوع فنون و تکنیک ها ، وجود دارند که نقطه مشترک همه ی آن ها ، دفاع از خود در شرایط اضطراری است. آموزش ورزش های رزمی برای بانوان نیز از اهمیت بالایی برخوردار است ، چرا که به آن ها این مکان را می دهد تا بتوانند ، در موقعیت هایی که خطر آن ها را تهدید می کنند ، از خود دفاع کرده و جان سالم به در ببرند. از همین رو ، در ادامه این مقاله قصد داریم ۷ مورد از بهترین ورزش های رزمی مناسب برای بانوان را به شما معرفی کنیم ، که به شکل موثری می توانند به: سلامتی ، کاهش وزن ، افزایش اعتماد به نفس و از همه مهم تر ، افزایش توانایی های دفاعی شما کمک کنند.
جوجیتسو ، از جمله بهترین ورزش های رزمی برای بانوان است ، که تاکید زیادی بر روی غلبه بر حریف قدرتمند ، در شرایط سخت دارد. به صورت کلی ، همان طور که می دانید زنان و مردان از نظر بیولوژیکی باهم دیگر تفاوت دارند و زنان از مردان ضعیف تر هستند ، به همین دلیل بهتر است ورزش هایی را برای دفاع از خود استفاده کنند ، که بتوان از فاصله مناسبی به فرد مقابل ضربه زده و سپس به سرعت از محیط دور شد.

جوجیتسو یک ورزش رزمی تن به تن است ، که در اغلب مواقع مبارزه در آن ، روی زمین (به صورت خوابیده ، پهلو به پهلو و…) انجام می شود ؛ از همین جهت بهترین گزینه برای بانوان جهت حمله و دفاع از خود نیست. با این وجود ، باید تکنیک های این هنر رزمی را آموزش ببینید تا در شرایط اضطراری بتوانید از خود دفاع کرده و جان خود را نجات دهید.

۴-موای تای

 

اگر از افراد مختلف در مورد این که ، آیا ورزش رزمی موای تای (یا کیک بوکسینگ) برای بانوان مناسب است یا نه ، سوال کنید ، قطعا” بسیاری از آن ها این پاسخ را می دهند ، که این ورزش بسیار خشن و سخت بوده و برای بانوان مناسب نمی باشد. اما باید در نظر داشت ، زمانی که فردی در خیابان به زنی حمله می کند ، قرار نیست رعایت او را بکند و مطمئن از هر روش برای آسیب رساندن استفاده می کند.

به همین دلیل است ، که موای تای را به عنوان چهارمین مورد از بهترین ورزش های رزمی برای بانوان معرفی می کنیم. یکی از معایب موای تای برای بانوان ، این است که اجرای تکنیک های آن ، به قدرت نسبتا” زیادی نیاز دارد و ممکن است کار را برای شما کمی سخت کند. با این وجود ، با استفاده از برخی تکنیک های ساده این ورزش ، به سادگی می توانید حریف خود را ناک اوت کرده و جان خود را نجات دهید.

۵-جودو


جودو نیز یکی از محبوب ترین ورزش های رزمی در سراسر دنیا است ، که قدمت آن به بیش از ۱۰۰ سال قبل باز می گردد. شاید برایتان جالب باشد که بدانید ، جودو دارای ۶۷ فن پرتابی ، ۱۵ فن دست ، ۱۱ فن کمر ، ۲۱ فن پا ، ۳۹ تکنیک خوابیده و همین طور ۱۰ تکنیک آسیب به مفاصل است ، که با استفاده از آن ها به راحتی می توانید فرد مهاجم را از پای در بیاورید.

۶-کرو ماگا

با توجه به نوع طراحی این ورزش رزمی ، می تواند کرو ماگا را پادشاه دفاع از خود برای بانوان در نظر گرفت. البته توجه داشته باشید ، که این ورزش رزمی فقط و فقط باید در باشگاه های مجاز فرا گرفته شود. کرو ماگا ، می تواند جان شما را در موقعیت های بسیار خطرناک و خشونت آمیز نجات دهد. این ورزش رزمی ، اغلب تکنیک های MMA (هنر های رزمی ترکیبی) را شامل شده و علاوه بر آن ، فنونی برای ضربه زدن به چشم ، گلو و… دارد که جز ممنوعات ورزش MMA هستند.

۷-آیکیدو

یکی دیگر از بهترین ورزش های رزمی مناسب برای بانوان ، آیکیدو نام دارد. شاید برایتان جالب باشد که بدانید ، این ورزش رزمی بیشتر بر روی استفاده از قدرت حریف ، برای وارد کردن آسیب به او تمرکز دارد و یکی از موثرترین روش هایی است که با استفاده از آن ، به سرعت می توانید درگیری را خنثی کرده و سریعا” از محیط دور شوید. به عبارت دیگر آیکیدو می کوشد تا به شما آموزش دهد ، که چطور خود را با شرایط هماهنگ کرده و در برابر حمله فرد مقابل ، بدون مشت و لگد از خود دفاع کنید.

 

بهترین رزمیهابرای دفاع شخصی

 شهرهای کوچکتر و متوسط نیز فرصت های آموزشی زیادی دارند. اگر آموزش جودو را انتخاب کنید، به احتمال زیاد مدرسه ای در نزدیکی خود پیدا خواهید کرد. 
بنابراین یکی از مزایای ورزش جودو در دسترس بودن آن است اما به عنوان یکی از بهترین روش های ورزش های رزمی نمی توان از آن یاد کرد. 
جودو، اگرچه دارای ایراداتی است، اما اثربخشی خود را نیز دارد.
در برخی از دعواهای خیابانی دقیقا حرکات و ضربات جودو به کمک فرد می آید. در 99% مواقع جودوکار کاملا بر درگیری مسلط است.
 خشم و درگیری در حالت ایستاده بجنگید. با وجود اینکه بر محبوبیت موی تای افزوده می شود، اما هنوز نسبتاً نا آشنا است. 
در هر شهر میتوانید یک سالن ورزشی بوکس یا کشتی پیدا کنید، اما دسترسی به سالن ها و کلاس های آموزشی موی تای بسیار دشوار است. 
همچنین، شیب یادگیری موی تای بسیار زیاد است و معمولاً در مسیر یادگیری موی تای درد و سختی های زیادی وجود دارد، بنابراین کسانی که به قله می رسند نیاز به عزم و استقامت زیادی دارند.

 

بیشتر بدانید: موی تای و مزایای آن

 

8- جوجیتسو

جایگاه بعدی لیست متعلق به جوجیتسو است. 
در پایان قرن بیستم، مردی برزیلی به نام کارلوس گریسی با میتسویو مائدا، قهرمان جودوی مشهور جهان ملاقات کرد. این آغاز چیزی است که ما اکنون به عنوان جوجیتسو برزیلی در بیشتر کشورهای انگلیسی زبان می شناسیم. 
کارلوس گریسی پس از تسلط و توسعه فن ها و تکنیک های جودو به چیزی که ما امروز به نام جوجیتسو می شناسیم رسید. 
جوجیتسو یک هنر رزمی کارا  برای دفاع شخصی است زیرا بر فاکتور شانس و قدرت فیزیکی تکیه نمی کند، بلکه به تکنیک و به کارگیری به موقع آن وابسته است. 
تنها ضعف جوجیتسو عدم مبارزه در حالت ایستاده است. هنگامی که یک مبارز باتجربه ی جوجیتسو حریف خود را چه در حالت ایستاده و چه بر روی زمین در دست بگیرد، بازی برای حریف تمام می‌شود. 
جوجیتسو هنری نسبتا تازه است و هنوز عده ی زیادی از افرادی که به مبحث دفاع شخصی علاقه دارند با آن آشنا نیستند. اما در هر صورت جوجیتسو را می توان در لیست برترین ورزش ها برای دفاع شخصی قرار داد. 

 

کونگ فو و سبکهای آن

کونگ فو و سبکهای آن

حامد رحیمی حامد رحیمی 13 اردیبهشت · حامد رحیمی ·

حامد رحیمی پنجکی 

 

کونگ فو و انواع سبک های آن

کونگ فو چیست؟

کونگ فو هنر رزمی ست که از سرزمین کهن چین برخواسته است؛ هنری که در سرار جهان محبوبیت ویژه و خاصی دارد. یکی از دلایل محبوبیت و اصالت کونگ فو این است که کسانی که وارد دنیای کونگ فو میشوند، نه فقط در مهارت های بدنی تقویت می شوند، بلکه در کنار آن، مهارت های عرفانی و فلسفی خود را هم پرورش میدهند. در اصل در هر سبک و هر شاخه‌ و حرکت آن داری فلسفه‌ای دیرین و زیبا هست.

کونگ‌فو از دو لغت (کونگ: به معنای کار، فعالیت و یا دستاورد) و (فو: به معنای انسان) تشکیل شده است و این دستاورد در هر حوزه‌ای، چه زندگی روزمره و چه فعالیت‌های ورزشی میتواند وجود داشته باشد. دستاوردی که با صرف زمان و تلاش و انرژی قابل توجهی به دست می آید. پس تمرین کونگ‌فو فقط در قالب حرکات رزمی نبوده و به هر تمرین بدنی و ذهنی در هر زمینه و مهارتی اطلاق میشود.

یکی از مهمترین اصول در کونگ فو، احترام است؛ احترام به خود، احترام به دیگران (اساتید، افراد بزرگ‌تر و کوچکتر) و احترام به سایر رشته‌های ورزشی، حتی در حین مبارزه.

 

احترام گذاشتن در فرهنگ چین به خصوص معابد شائولین، آنقدر اهمیت ویژه داشت که در معابد، بی احترامی به اساتید و همچنین غرور، بزرگ ترین خیانت بود و به هیچ وجه قابل بخشش نبود تا جایی که باعث اخراج شاگردان از معبد می شده است. همچنین در سردر یکی از اتاقهای باز سازی شده معبد این چنین نوشته شده است:

“گام اول احترام است، گام دوم وفاداری.”

دومین پایه این هنر، پرهیز از مبارزه بی دلیل، دفاع از حقوق ضعفا و دفاع در برابر ظلم و دفاع در برابر چیزی که نمیتوان از آن چشم‌پوشی کرد، مانند بی حرمتی به خانواده و خطوط قرمز فرد می‌باشد.

سومین پایه هنرهای رزمی در واقع بخشی از احترام به خود می‌باشد، یادگیری مهارت و قدرت.

یین و یانگ نماد کونگ فو

دایره یین و یانگ، یا همان دایره معروف سیاه و سفید، بیانگر چرخش زندگی و یگانگی تضادها و تعادل بین آنها است و با کنار گذاشتن یکی از آنها و تمرکز بیش از حد بر دیگری نمیتوان در بلند مدت  تعادل را حفظ کرد. دایره‌ای که به ما می‌گوید، یین و یانگ (سیاه و سفید، شب و روز، سرما و‌ گرما، تابستان و زمستان) دو عنصر متضاد ولی مکمل هستند و در چرخه ابدی، این دو بدون دیگری معنایی ندارند و هر کدام در پایان خود در دیگری متبلور می‌شود. اگر سیاهی نباشد، سفیدی معنا ندارد و بدون سفیدی هم، سیاهی بی هویت است.

هنر کونگ‌فو هم بر پایه سختی و نرمی بنا گذاشته شده است. در کونگ‌فو، نرمی و سختی فقط در مورد قدرت بدنی نیست، بلکه در مورد اخلاق و رفتار هم صحبت میکند. قوی باش، ولی مهربان. محکم و مقاوم باش ولی نه آنقدر که خشک و خشن و بی روح باشی و نرم و منعطف باش، ولی نه به قدری که آسیب‌پذیر باشی. اگر قدرت زیادی در اختیار داری، با لطافت و ملایمت آن را کنترل کنید. این دو قطب (یین و یانگ، سختی و نرمی) در کنار هم کونگ‌فو یا وشوو را بیان میکند و به همین دلیل است که دایره یین و یانگ را نماد این هنر قرار دادند.

تفاوت کونگ فو و وشوو چیست؟

نظریات درباره متفاوت بودن یا یکی بود بین کونگ‌فو و وشوو بسیار زیاد است. بعضی از رزمی کاران، وشوو و کونگ‌فو را دو رشته رزمی متفاوت از هر نظری میدانند و تنها شباهتشان را در این میدانند که هر دو رشته متعلق به سرزمین چین میباشد.

ولی در واقع کونگ‌فو و وشوو دو واژه متفاوت از مناطق شمالی و جنوبی در چین هستند که هر دو برای توصیف هنر رزمی به کار می‌روند، ولی با معانی لغوی متفاوت. تفاوت کونگ‌فو و وشوو در این است که کونگ‌فو همانطور که گفته شد، در لغت به معنای مهارت انسانی است و این مهارت میتواند در هر زمینه باشد که هنر رزمی را هم شامل میشود و این لغت بین مردم مناطق جنوبی چین همچون کانتون و هنگ‌کنگ رواج دارد.

وشوو نیز کلمه‌ای است که در لغت به معنای هنر رزم است و مردم مناطق شمالی چین که زبان مندرین دارند از این لغت برای توصیف هنر رزمی خود استفاده می‌کنند.

یکی دیگر از تفاوت های بین روش مبارزه این مناطق در این است که سبک‌های شمالی نیازمند بدنی نرم و انعطاف‌پذیر برای حرکت‌های سریع و ضربات پرشی و برق‌آسا به حریف هستند و سبک هایی نظیر چانگ چوان، نانچوان و باگواجانگ و تاچی جزو سبک‌های این مناطق می باشد. رشته‌های جنوبی، مهد و زادگاه سبک های سخت میباشد پس نیازمند بدنی پر عضله و نیرومند برای ضربات مرگبار به حریف می‌باشند و سبک هایی مانند وینگ چون، چویلی‌فوت، هونگ‌جیا و درنای سفید فوجیان جزو سبک‌های جنوبی کونگ‌فو می‌باشد.

معنای کونگ‌فو در بین مردم چین

کونگ‌فو در برخی مناطق و یا اقوام چین به معنای مرد دانا و یا عالی‌ترین شکل هرچیز گفته میشود. کونگ‌فو معمولا در دستان کسانی بوده که عموم مردم به آنان اعتماد داشتند و این افراد به دو گروه جادوگران که با نمایش و افسون اجرای حرکات زیبا و پیچیده در بین مردم امرار معاش میکردند و گروه دیگر راهبان معابد بودند که زندگی ساده‌ای داشتند و حضورشان جهت اصلاح جامعه ملموس بوده برای خدمت به مردم ستم دیده و زیر دست فعالیت میکردند.

تاریخچه شکل گیری کونگ‌فو

بر اساس روایت‌های اساطیری معبد شائولین، کونگ‌فوی چین در واقع به نوعی از سرزمین هندوستان، توسط یک راهب بودایی به نام بودی‌دارما که قصد داشت آیین بودا را به این سرزمین معرفی کند به چین وارد شد .او وقتی به چین آمد، به معبد شائولین رفت و متوجه شد که راهبان آنجا از لحاظ جسمانی بسیار ضعیف هستند و حتی قدرت دفاع از خود در برابر مهاجمان را هم ندارند. به همین دلیل تصمیم گرفت فنون رزمی که بر آن تسلط داشت را به آنان آموزش دهد تا بتوانند هم از لحاظ جسمانی بهبود پیدا کنند و هم قدرت دفاع از خود در برابر مهاجمان را داشته باشند و هم از لحاظ ذهنی قوی شوند. یک روایت دیگر هم وجود دارد که در آن نقل شده که بودی دارما بعد از دیدن راهبان به فکر افتاد که حرکات و فنون فیزیکی را ابداع کند تا به راهبان برای حفظ سلامتی و دفاع از خود آموزش دهد. راهبان معبد هم آموزه‌های بودی‌دارما و توانایی های خود را تا به امروز حفظ کردند و پرورش دادند و در معبد شائولین و سایر معابد، نسل به نسل منتقل کردند. سبک کونگ‌فوی شائولین، معروف‌ترین سبک شناخته شده در چین و دنیای هنرهای رزمی میباشد.

سبک های کونگ فو

سبکهای مختلف کونگ فو را می‌‌توان به طور گسترده به دو دسته‌‌ی درونی و بیرونی دسته بندی نمود. همانطور که در بالا هم ذکر شد شاخه‌ی اصلی و در واقع پایه هنرهای رزمی چین، از معبد شائولین سر چشمه گرفته که در آن مانند یک مدرسه شبانه روزی هنرجویان (دختر و پسر) آموزش‌های فلسفی و روحانی (چی کونگ یا همان سبک درونی) را در کنار مهارتهای سنگین و قدرتی، پشت‌سر می‌گذاشتند (سبک بیرونی).

کونگ فو دارای تعداد زیادی سبک اصلی و فرعی است. سبک های اصلی سبک هایی هستند که شناخته شده تر هستند و سبک های فرعی هم  به سبک هایی گفته میشوند که بیشتر ممکن است در روستاها و شهرهای کوچک به کار گرفته شوند و نمیتوان همه آنان را در یک مقاله نام برد و در مورد همه آنها توضیحات کامل داد. ولی میتوانیم شما را با چند سبک شاخص آن آشنا کنیم.

کونگ‌فوی شائولین

همانطور که از نامش پیداست، این سبک از دل معبد شائولین نشات گرفته و در واقع سبک مادر کونگ فوی چین به حساب می آید و سایر سبک ها، همه از دل این سبک پدیدار شدند.

کونگ‌فوی شائولین تنها کونگ فویی است که بر اساس حرکات حیوانات طراحی شده و به نوعی تلفیقی از کونگ فو و بوکس هستند که خود بودی‌دارما این سبک را ابداع کرده است. در روایتی هم نقل شده که یکی از راهبان معبد شائولین بنام تی سو در رواج و نشر این سبک نقش بسزایی داشته است.

سبک های اژدها، میمون، ببر، درنا، مار و مانتیس (آخوندک) نام های شاخص و معروفی هستند که همانطور که از نامشان مشخص است، از حیوانات الهام گرفته شدند و جزیی از این سبک تلفیقی شمرده میشوند که اغلب رشته‌های کونگ‌فو که در زیر هم به آنها اشاره شده، قدرت انگشتان و سرپنجه‌ها و بسیاری از تکنیک های دیگر خود در مبارزه را از حرکات این جانوران بهره می برند.

این سبک ها نامشان به گوش بسیاری از افراد آشناست.

وینگ چون

از جمله قوی ترین و پرکاربرد ترین سبک های کونگ فو، وینگ چون چوان نام دارد. این سبک در اوایل دهه ۱۷۰۰ در معبد شائولین نشات گرفت و اساتیدی نظیر  ایپ من این سبک را فرا گرفته و گسترش دادند. پایه و اساس وینگ چون تکنیک ساده است. درواقع در این سبک هرچقدر حرکات ساده تر و فاقد پیچیدگی باشند قوی تر و موثر تر هستند.

تای چی

تاریخچه این سبک به چیزی حدود چند صد سال پیش برمیگردد. اما با این حال این سبک در شه ها و مناطق مختلفی از چین آموزش داده میشود. این سبک ترکیبی از هنرهای رزمی مختلف بوده که شامل تئوری سنتی یین و یانگ و بسیاری از نظریات دیگر است. کونگ فوکارهایی که به سبک تای چی چوان کار میکنند از حرکات بسیار ساده و آرام به منظور افزایش قدرت ذهنی و تعادلی استفاده میکنند.

باگواژانگ

این سبک در اوایل قرن ۱۹ میلادی فردی به نام دونگ های چون کونگ فوی باگواژانگ را معرفی کرد. این روش جز سبک های باطنی و ملایم در کونگ فو بوده که در آن میتوان به تعادل ذهن و حرکات جسمی به طور همزمان دست یافت. این  سبک عموما بر پایه حرکات بسیار آهسته و روان بوده و بسیار قدرتمند است.

زینگ یی

از جمله قدیمی ترین سبک های کونگ فو میتوان به زینگ یی چوان اشاره کرد. این سبک و سبک هایی چون تای چی و باگواژانگ جز سبک های بسیار قدیمی کونگ فو محسوب میشوند. چیزی که در این سبک بسیار حائز اهمیت است قدرت های درونی رزمی کار است. در این روش از تکنیک هایی استفاده میشود که بسیار پر تحرک بوده و کاملا تهاجمی هستند. نکته جالبی که در این سبک پیاده سازی میشود آن است که امکان یادگیری مهارت های مبارزه ای غیر قابل پیش بینی وجود دارد.

چوی لی فوت

در سال ۱۸۳۰ یک سبک کونگ فوی دیگر با نام چوی لی فوت توسط فردی به نام چن هنگ به وجود آمد. در این روش برای خلاف سایر سبک ها تمرکز اصلی روی آرامش و قدرت باطنی است. این در حالیست که اکثر سبک ها به افزایش قدرت جسمی و نیروی عضلانی تاکید دارند. در چوی لی فوت قدرت جسمانی و قدرت عضلانی با یکدیگر ترکیب شده و فردی قدرتمند را میسازد.

باجی چوان

هفتمین سبک از انواع کونگ فو به باجی چوان برمیگردد. این سبک برای اولین بار در استان هی بی از چین برخاست. در این روش برخلاف سبک تای چای از تکنیک های کوتاه و قوی و انفجاری استفاده میشود. جالب است بدانید این سبک از کونگ فوی قدری به آموزش های نظامی مرتبط است. به طوری که سبک باجی چوان از علایق سیاستمدارن و محافظان بوده و آن را فرامیگیرند.

نان چوان

نان چوان یکی دیگر از انواع کونگ فو است که به صورت ترکیبی از بوکس شائولین جنوبی با سایر تکنیک های ورزشی بوکس است. درواقع میتوان گفت از ترکیب بوکس شائولین و تکنیک های بوکسی نظیر هونگ گار، موک گار و لی فوت میتوان به سبک نان چوان رسید. این سبک بر پایه حرکات ساده و کوتاه دست و پا بوده و باعث افزایش قدرت تمرکز نیز میشود.

چانگ چوان

چانگ چوان ترکیبی از هنر های رزمی چینی بوده که تمرکز اصلی آن بر ضربات طولانی است. در این سیک تکنیک های بسیار موثر و کارآمدی آموزش داده میشود به طوری که میتوان نمونه آن را در مسابقات هنرهای رزمی مختلف مشاهده کرد.

 

بدنسازی دربوکس با(حامدرحیمی پنجکی)

 


نویسنده :

حامد          رحیمی      پنجکی        

 

بدنسازی بوکس، بدنسازی در بوکس نقش حیاتی در بهبود عملکرد فیزیکی و افزایش استقامت بوکسورها دارد. این ورزش نیازمند قدرت بدنی، سرعت، انعطاف‌پذیری و استقامت بالا است که با تمرینات بدنسازی می‌توان بهبود چشمگیری در این زمینه‌ها ایجاد کرد. تمرینات قدرتی، استقامتی و هوازی برای تقویت عضلات، بهبود قدرت انفجاری و افزایش کارایی در رینگ ضروری هستند. به علاوه، بدنسازی به جلوگیری از آسیب‌های ورزشی و بهبود زمان ریکاوری کمک می‌کند. با ترکیب تمرینات بدنسازی خاص برای بوکس، ورزشکاران می‌توانند به عملکرد مطلوب‌تر و موفقیت‌های بیشتر دست یابند.

منبع این مقاله برگفته شده از تحقیقات دکتر جان هنری از دانشگاه کالیفرنیا، لس‌آنجلس (UCLA)، تحقیقی انجام داده که نشان می‌دهد تمرینات بدنسازی می‌توانند به افزایش قدرت عضلانی و استقامت در بوکسورها کمک کنند.

در ادامه مقاله بدنسازی بوکس به معرفی چند تمرین و… میپردازیم.بدنسازی بوکس در خانه

بدنسازی بوکس در خانه می‌تواند به راحتی با استفاده از تجهیزات ساده مانند دمبل، کش‌های مقاومتی و حتی وزن بدن انجام شود. تمریناتی مانند شنا، اسکات، ددلیفت، و تمرینات انفجاری مثل پرش‌های جهشی، به تقویت عضلات اصلی بدن و افزایش قدرت انفجاری کمک می‌کنند. این نوع تمرینات علاوه بر تقویت استقامت، باعث بهبود سرعت واکنش و دقت ضربات بوکسور می‌شوند، که برای موفقیت در رینگ ضروری است.

 بدنسازی بوکس در باشگاه

 آیا بوکس به تمرین بدنسازی نیاز دارد ؟

 مقایسه بدنسازی و بوکس

 آیا بدنسازی برای بوکس ضرر دارد؟

 بوکسورها چند بار در هفته می توانند بدنسازی کار کنند؟

 

بدنسازی بوکس در باشگاه

تمرینات بدنسازی برای بوکس

آیا بوکس به تمرین بدنسازی نیاز دارد ؟

مقایسه بدنسازی و بوکس

آیا بدنسازی برای بوکس ضرر دارد؟

بوکسورها چند بار در هفته می توانند بدنسازی کار کنند؟

نکاتی که باید در بدنسازی بوکس رعایت کرد؟

فواید بوکس برای بدنسازی

جمع بندی

بدنسازی بوکس در باشگاه

بدنسازی برای بوکس در باشگاه به بوکسورها کمک می‌کند تا قدرت، استقامت و توان انفجاری خود را تقویت کنند. تمرینات بدنسازی در باشگاه معمولاً شامل وزنه‌برداری، تمرینات مقاومتی و استفاده از دستگاه‌های مختلف است که به تقویت عضلات اصلی بدن، به‌ویژه عضلات بالاتنه، ساق‌ها و عضلات مرکزی بدن کمک می‌کنند. این تمرینات به بوکسورها این امکان را می‌دهند که در مبارزات خود قدرت بیشتری در ضربات داشته باشند و از آسیب‌دیدگی‌های احتمالی جلوگیری کنند.

با این حال، تمرینات بدنسازی باید به‌گونه‌ای برنامه‌ریزی شوند که با تمرینات فنی و هوازی بوکس هماهنگ باشند. بوکسورها نباید بیش از حد روی عضله‌سازی تمرکز کنند، زیرا این می‌تواند باعث کاهش انعطاف‌پذیری و سرعت شود. به جای تمرکز بر افزایش حجم عضلات، باید بیشتر بر تقویت عضلات و افزایش قدرت انفجاری تمرینات انجام شود. برنامه تمرینی بدنسازی باید به‌طور کامل با نیازهای خاص بوکس تطبیق یابد تا هم قدرت فیزیکی و هم مهارت‌های فنی ورزشکار را تقویت کند.

 

بدنسازی بوکس در خانه

بدنسازی بوکس در خانه می‌تواند به راحتی با استفاده از تجهیزات ساده مانند دمبل، کش‌های مقاومتی و حتی وزن بدن انجام شود. تمریناتی مانند شنا، اسکات، ددلیفت، و تمرینات انفجاری مثل پرش‌های جهشی، به تقویت عضلات اصلی بدن و افزایش قدرت انفجاری کمک می‌کنند. این نوع تمرینات علاوه بر تقویت استقامت، باعث بهبود سرعت واکنش و دقت ضربات بوکسور می‌شوند، که برای موفقیت در رینگ ضروری است.

بدنسازی بوکس در استخر

بدنسازی بوکس در استخر یک روش عالی برای تقویت قدرت، استقامت و انعطاف‌پذیری است. تمریناتی مانند شنا، دویدن در آب، یا استفاده از کش‌های مقاومتی در آب، به تقویت عضلات بدون فشار زیاد به مفاصل کمک می‌کنند. این تمرینات به افزایش توان انفجاری، سرعت و هماهنگی حرکات بوکسورها کمک کرده و همچنین خطر آسیب‌دیدگی را کاهش می‌دهند، در حالی که استقامت هوازی را نیز بهبود می‌بخشند.

تمرینات بدنسازی برای بوکس


تمرینات بدنسازی برای بوکس شامل ترکیبی از تمرینات وزنه‌برداری، هوازی، انفجاری و انعطاف‌پذیری است که به بهبود عملکرد بوکسورها در رینگ کمک می‌کند. تمرینات وزنه‌برداری قدرت عضلات اصلی بدن را افزایش می‌دهد، به‌ویژه عضلات بالاتنه و ساق‌ها، که برای ضربات قوی و مقاوم بودن در برابر ضربات حریف ضروری هستند. تمرینات هوازی استقامت قلبی-عروقی را تقویت می‌کنند و به بوکسورها کمک می‌کنند تا در طول راندهای طولانی‌تر و با حفظ انرژی بیشتر، عملکرد بهتری داشته باشند.

1. تمرینات وزنه‌برداری (Strength Training)

تمرینات با وزنه برای تقویت عضلات اصلی بدن بسیار موثر است. تمریناتی مانند پرس سینه، ددلیفت و اسکوات به بوکسورها کمک می‌کند تا قدرت عضلات خود را افزایش دهند، به ویژه عضلات بالاتنه و ساق‌ها. این قدرت عضلات برای وارد کردن ضربات قوی‌تر و مقاومت در برابر فشارهای فیزیکی حریف حیاتی است. با تقویت عضلات از طریق وزنه‌برداری، بوکسورها قادر خواهند بود تا قدرت بیشتری در هر ضربه و دفاع از خود در رینگ داشته باشند.

2. تمرینات هوازی (Cardio Workouts)

تمرینات هوازی، مانند دویدن، دوچرخه‌سواری یا شنای طولانی مدت، به تقویت سیستم قلبی-عروقی کمک می‌کنند. این نوع تمرینات استقامت بوکسور را افزایش می‌دهند، به‌طوری که بوکسور قادر خواهد بود در راندهای طولانی‌تر بدون افت عملکرد، انرژی خود را حفظ کند. بهبود استقامت هوازی به بوکسورها این امکان را می‌دهد که در مبارزات سخت و طولانی به‌طور پیوسته به عملکرد خود ادامه دهند و کمتر دچار خستگی شوند.

3. تمرینات انفجاری (Plyometric Training)

تمرینات انفجاری مانند پرش‌های عمودی یا جهشی باعث تقویت قدرت انفجاری بوکسورها می‌شوند. این نوع تمرینات برای افزایش سرعت واکنش و قدرت در ضربات ناگهانی مفید هستند. با انجام تمرینات انفجاری، بوکسورها می‌توانند سرعت و قدرت ضربات خود را به‌طور قابل توجهی افزایش دهند، که در رینگ برای برتری در برابر حریفان بسیار اهمیت دارد. قدرت انفجاری بالا به بوکسورها این امکان را می‌دهد که ضربات سریع‌تر و شدیدتری وارد کنند و به سرعت موقعیت مبارزه را تحت کنترل درآورند.

4. تمرینات انعطاف‌پذیری (Flexibility Training)

تمرینات انعطاف‌پذیری شامل کشش عضلات و افزایش دامنه حرکتی است که برای جلوگیری از آسیب‌دیدگی و بهبود عملکرد در رینگ ضروری است. با افزایش انعطاف‌پذیری، بوکسورها قادر خواهند بود حرکات سریع‌تری انجام دهند و ضربات خود را با دقت و کنترل بیشتری وارد کنند. همچنین، انعطاف‌پذیری بیشتر باعث بهبود توانایی جابه‌جایی سریع در رینگ می‌شود و بوکسورها می‌توانند از موقعیت‌های مختلف دفاع کرده و به راحتی حملات حریف را دفع کنند.


آیا بوکس به تمرین بدنسازی نیاز دارد ؟

بله، داشتن یک برنامه تمرینی مهیا و از پیش تعیین شده در بدنسازی بوکس بسیار مهم است تا به تمریناتتان هدف و ساختار داده شود و به ایجاد انگیزه و تعهد در تمرین کمک کند. برنامه‌ ریزی موثر به شما کمک می‌ کند تا به تدریج به اهدافتان نزدیک شوید و پیشرفتتان را اندازه‌ گیری کنید.

استفاده از مشاوره و راهنمایی یک مربی بوکس حرفه‌ ای نیز در تنظیم برنامه تمرینی بدنسازی بوکس بسیار حیاتی است. او می‌ تواند برنامه تمرینی شما را بر اساس نیاز ها و هدف‌ هایتان سفارشی کند و به شما توصیه‌ های مهم در مورد تکنیک ‌ها، تمرینات، و تغذیه دهد.

همچنین، مربی می ‌تواند به شما راهنمایی در مورد تعادل بین قدرت، سرعت، و استقامت بدهد و برنامه تمرینی مناسبی را برای توسعه تمام این ویژگی ‌ها ارائه دهد. او همچنین می ‌تواند به شما در مورد مهارت‌ های تاکتیکی بوکس کمک کند تا بهبودی در مبارزاتتان بیاورید. در کل، تمرینات بوکس با یک برنامه تمرینی منظم و با مشورت یک مربی ماهر به بهترین شکل ممکن می‌ توانند به پیشرفت و موفقیت در این ورزش کمک کنند.

 

مقایسه بدنسازی و بوکس


بدنسازی و بوکس دو ورزش با اهداف متفاوت هستند که هر کدام نیاز به فیزیک و تمرینات خاص خود دارند. بدنسازی به طور عمده بر افزایش حجم عضلات، تقویت قدرت و بهبود ظاهر بدن متمرکز است. تمرینات بدنسازی بیشتر به صورت وزنه‌برداری و تمرینات مقاومتی برای ساخت عضلات و افزایش استقامت فیزیکی انجام می‌شود. در این ورزش، هدف افزایش قدرت و توانایی جسمانی برای دستیابی به نتایج قابل مشاهده در ساختار بدنی است. بدنسازی معمولاً به تنهایی و بدون نیاز به مهارت‌های خاص ورزشی دیگری انجام می‌شود.

بوکس، از طرف دیگر، یک ورزش رزمی است که تمرکز اصلی آن بر تقویت مهارت‌های فنی و تاکتیکی در رینگ است. در بوکس، علاوه بر قدرت بدنی، سرعت، انعطاف‌پذیری و دقت ضربات اهمیت زیادی دارند. تمرینات بوکس به طور معمول شامل تمرینات هوازی، تمرینات استقامتی و تمرینات تکنیکی است که هدف آن تقویت قدرت انفجاری، چابکی و واکنش‌های سریع در برابر حریف است. برخلاف بدنسازی، بوکس یک ورزش رقابتی است که نیاز به استراتژی و هماهنگی بالایی دارد. در مجموع، هر دو ورزش به تقویت توان جسمانی کمک می‌کنند، اما با تفاوت‌های قابل توجه در تمرینات و اهدافشان.

آیا بدنسازی برای بوکس ضرر دارد؟

 

بدنسازی در صورتی که به‌درستی و به‌طور متعادل با تمرینات بوکس ترکیب شود، هیچ ضرری برای بوکسورها ندارد و می‌تواند عملکرد آنها را در رینگ بهبود بخشد. تمرینات بدنسازی به تقویت عضلات، افزایش قدرت انفجاری، و بهبود استقامت کمک می‌کنند که برای ضربات سریع و قوی در بوکس ضروری است. همچنین، بدنسازی می‌تواند از آسیب‌های ورزشی جلوگیری کند و زمان ریکاوری بوکسورها را کاهش دهد، به شرطی که تمرینات به‌درستی طراحی و انجام شوند.

با این حال، اگر تمرینات بدنسازی به‌طور افراطی انجام شوند یا بر افزایش حجم عضلات تمرکز کنند، ممکن است برای بوکسورها مشکل‌ساز شوند. عضلات حجیم می‌توانند منجر به کاهش انعطاف‌پذیری، سرعت و چابکی شوند که در بوکس اهمیت بالایی دارند. بنابراین، مهم است که تمرینات بدنسازی برای بوکسورها به‌گونه‌ای تنظیم شوند که نه‌تنها قدرت و استقامت را افزایش دهند بلکه بر روی حفظ انعطاف‌پذیری و سرعت نیز تمرکز کنند.

 

 

بوکسورها چند بار در هفته می توانند بدنسازی کار کنند؟

بوکسورها برای بهبود عملکرد خود در رینگ نیاز به ترکیب تمرینات فنی بوکس و بدنسازی دارند. معمولاً بوکسورها می‌توانند 2 تا 3 بار در هفته بدنسازی انجام دهند، به شرطی که این تمرینات به‌طور صحیح و متناسب با برنامه تمرینی آنها طراحی شده باشد. بدنسازی در این موارد بیشتر برای تقویت عضلات اصلی بدن، افزایش قدرت انفجاری و استقامت بدن است که در مبارزات و تمرینات بوکس به کار می‌آید. این تمرینات باید به گونه‌ای باشد که از خستگی زیاد جلوگیری کرده و به بهبود عملکرد در رینگ کمک کند.

با این حال، تمرینات بدنسازی برای بوکسورها نباید بیش از حد انجام شوند، زیرا ممکن است باعث کاهش انعطاف‌پذیری یا افزایش خطر آسیب شوند. تمرکز اصلی در تمرینات بدنسازی باید بر روی قدرت و استقامت عضلانی باشد، نه حجیم کردن عضلات.

 

 حامد    رحیمی    پنجکی


 

 

تاثیربوکس روی قد!؟

تاثیربوکس روی قد!؟

حامد رحیمی حامد رحیمی 13 اردیبهشت · حامد رحیمی ·

حامدرحیمی پنجکی 
بوکس یکی از ورزش‌های محبوب و پرطرفدار در سراسر جهان است که فواید بسیاری از جمله تقویت عضلات، بهبود استقامت بدنی و افزایش تمرکز ذهنی دارد. با این حال، یکی از سوالات رایج در میان علاقه‌مندان به بوکس و والدین کودکان و نوجوانانی که این ورزش را انجام می‌دهند، این است که آیا بوکس می‌تواند به افزایش قد کمک کند یا خیر. در این مقاله، به بررسی علمی این سوال و تحلیل تاثیر بوکس بر رشد قد خواهیم پرداخت.

حامد       ‌   رحیمی          پنجکی

نویسنده 

تاثیربوکس روی قد

 

تأثیرات فیزیکی بوکس بر بدنو 
فواید بوکس
بوکس یک ورزش کامل بدنی است که بسیاری از سیستم‌های بدن را درگیر می‌کند. این ورزش به تقویت عضلات، بهبود استقامت قلبی-عروقی، افزایش انعطاف‌پذیری و بهبود هماهنگی بین اعضای بدن کمک می‌کند. همچنین، بوکس می‌تواند به کاهش استرس، افزایش اعتماد به نفس و بهبود تمرکز و واکنش‌های ذهنی کمک کند.

آسیب‌های احتمالی بوکس
از سوی دیگر، بوکس نیز مانند سایر ورزش‌های رزمی می‌تواند خطرات و آسیب‌هایی را به همراه داشته باشد. آسیب‌های رایج در بوکس شامل شکستگی‌های استخوانی، آسیب‌های مغزی ناشی از ضربات به سر، کبودی‌ها و آسیب‌های عضلانی-اسکلتی است. این آسیب‌ها می‌توانند در صورت عدم رعایت اصول ایمنی و استفاده نادرست از تجهیزات محافظتی، به مشکلات جدی منجر شوند.

عوامل مؤثر بر رشد قد
ژنتیک
یکی از اصلی‌ترین عوامل تعیین کننده قد نهایی هر فرد، ژنتیک است. ژن‌ها نقش بزرگی در تعیین میزان رشد و قد نهایی دارند. اگر والدین قد بلندی داشته باشند، احتمالاً فرزندان آنها نیز قد بلند خواهند داشت و برعکس.

تغذیه
تغذیه مناسب در دوران رشد نقش حیاتی در تعیین قد نهایی فرد دارد. مصرف کافی ویتامین‌ها و مواد معدنی مانند کلسیم، ویتامین D، پروتئین و دیگر مواد مغذی برای رشد استخوان‌ها و عضلات بسیار مهم است.

فعالیت بدنی
فعالیت بدنی منظم و ورزش‌های مختلف می‌توانند به بهبود رشد و توسعه عضلات و استخوان‌ها کمک کنند. ورزش‌هایی که شامل تمرینات کششی و تقویت عضلات هستند، می‌توانند به رشد قد کمک کنند.

هورمون‌ها
هورمون‌ها نیز نقش بسیار مهمی در رشد قد دارند. هورمون رشد و هورمون‌های تیروئیدی به طور مستقیم بر رشد استخوان‌ها و عضلات تأثیر می‌گذارند. هر گونه اختلال در ترشح این هورمون‌ها می‌تواند منجر به مشکلات رشد و کاهش قد شود.

بررسی علمی تأثیر بوکس بر رشد قد
تحقیقات و مطالعات علمی
تحقیقات علمی در زمینه تاثیرات بوکس بر رشد قد به نتایج متفاوتی رسیده‌اند. برخی مطالعات نشان می‌دهند که ورزش‌های شدید و ضربات مکرر به بدن می‌توانند به آسیب‌های استخوانی و مفصلی منجر شوند که ممکن است رشد قد را تحت تاثیر قرار دهند. با این حال، بسیاری از متخصصان بر این باورند که بوکس به خودی خود نمی‌تواند رشد قد را متوقف یا کاهش دهد.

نظرات متخصصان
بسیاری از متخصصان ورزشی و پزشکی معتقدند که بوکس به خودی خود نمی‌تواند قد را کوتاه کند، مگر اینکه آسیب‌های جدی و مکرری به استخوان‌ها و مفاصل وارد شود. این متخصصان توصیه می‌کنند که بوکسورها، به ویژه در سنین رشد، باید از تجهیزات محافظتی مناسب استفاده کنند و تمرینات خود را تحت نظارت مربیان مجرب انجام دهند.

تأثیر بوکس بر رشد قد در کودکان و نوجوانان
دوران کودکی و نوجوانی
دوران کودکی و نوجوانی مهم‌ترین دوران رشد قد است. در این دوره، استخوان‌ها و عضلات به سرعت رشد می‌کنند و نیاز به مراقبت و تغذیه مناسب دارند. فعالیت‌های ورزشی شدید و آسیب‌های مکرر می‌توانند در این دوران به مشکلات رشد منجر شوند.

تأثیر بوکس بر کودکان
برای کودکان و نوجوانانی که به بوکس علاقه‌مند هستند، مهم است که تمرینات بوکس به صورت معتدل و تحت نظارت مربیان مجرب انجام شود. تمرینات شدید و ضربات مکرر به بدن، به ویژه به سر و مفاصل، می‌تواند خطراتی را به همراه داشته باشد و باید با احتیاط انجام شوند.

تمرینات بوکس و راه‌های جلوگیری از آسیب
استفاده از تجهیزات محافظتی
استفاده از تجهیزات محافظتی مناسب مانند دستکش‌های بوکس، محافظ دهان، کلاه محافظ و پوشش‌های مناسب برای بدن می‌تواند به کاهش خطر آسیب‌های ناشی از بوکس کمک کند. این تجهیزات به محافظت از استخوان‌ها و مفاصل در برابر ضربات مکرر کمک می‌کنند.

تمرینات صحیح و ایمن
انجام تمرینات صحیح و ایمن تحت نظارت مربیان مجرب و متخصص می‌تواند به کاهش خطر آسیب‌های ناشی از بوکس کمک کند. تمرینات کششی، تقویتی و تنفسی می‌توانند به بهبود انعطاف‌پذیری و استحکام استخوان‌ها و عضلات کمک کنند.

تغذیه مناسب برای بوکسورها
رژیم غذایی متعادل
برای حفظ سلامت عمومی و رشد قد، بوکسورها باید از رژیم غذایی متعادل و غنی از ویتامین‌ها و مواد معدنی استفاده کنند. مصرف مواد غذایی مانند لبنیات، گوشت، میوه‌ها و سبزیجات به تأمین نیازهای بدن کمک می‌کند.

مکمل‌های غذایی
در صورت نیاز، می‌توان از مکمل‌های غذایی مانند ویتامین D، کلسیم و پروتئین برای بهبود رشد و حفظ سلامت استخوان‌ها استفاده کرد. مشاوره با متخصص تغذیه برای تعیین نیازهای دقیق فردی توصیه می‌شود.

استراحت و بازیابی
اهمیت استراحت
استراحت کافی و خواب مناسب برای رشد و بازیابی عضلات و استخوان‌ها ضروری است. خواب کافی به ترشح هورمون رشد کمک می‌کند و فرایند بازیابی بدن را تسریع می‌کند.

تکنیک‌های بازیابی
استفاده از تکنیک‌های بازیابی مانند ماساژ، آب‌درمانی و استراحت فعال می‌تواند به کاهش خستگی و افزایش عملکرد بدن کمک کند. این تکنیک‌ها به بازیابی عضلات و استخوان‌ها و تحریک رشد قد کمک می‌کنند.

نکات پایانی و توصیه‌ها
پیروی از برنامه تمرینی مناسب
برای بهره‌مندی از فواید بوکس و جلوگیری از مشکلات احتمالی، باید یک برنامه تمرینی مناسب و ایمن را دنبال کرد. مشاوره با مربیان مجرب و متخصصان ورزشی می‌تواند به تعیین برنامه‌ای مناسب کمک کند.

مراقبت از سلامت عمومی
بوکسورها باید به طور منظم چکاپ‌های پزشکی انجام دهند و از سلامت عمومی خود مراقبت کنند. توجه به علائم آسیب‌ها و بیماری‌ها و مراجعه به پزشک در صورت نیاز می‌تواند به جلوگیری از مشکلات جدی کمک کند.

نتیجه‌گیری
با توجه به بررسی‌های علمی و نظرات متخصصان، بوکس به خودی خود نمی‌تواند قد را بلند کند. با این حال، انجام بوکس به صورت صحیح و ایمن و رعایت نکات تغذیه‌ای و استراحت می‌تواند به بهبود سلامت عمومی و تقویت عضلات و استخوان‌ها کمک کند. برای کودکان و نوجوانانی که به بوکس علاقه‌مند هستند، مهم است که تمرینات بوکس تحت نظارت مربیان مجرب و با استفاده از تجهیزات محافظتی مناسب انجام شود تا از خطرات احتمالی جلوگیری شود.

بنابراین، اگر شما یا فرزندتان علاقه‌مند به بوکس هستید، با پیروی از یک برنامه تمرینی مناسب و مشاوره با متخصصان ورزشی و پزشکی، می‌توانید از فواید این ورزش بهره‌مند شوید و به حفظ سلامت عمومی و رشد قد کمک کنید.

نویسنده:

حامدرحیمی پنجکی